Zittend in de zonsondergang te twiffelen met je gitaar op een avond moet je jezelf deze vraag hebben gesteld die ooit in de geest van elke gitarist is opgekomen: waarom zijn gitaren gevormd zoals ze zijn?
Er wordt aangenomen dat de gitaarvorm door de man voor de man is gemaakt en dus de lichaamsvorm van een vrouw moest imiteren voor extra esthetische aantrekkingskracht. Sommige experts ontkrachten deze bewering echter en schrijven de unieke vorm toe aan verschillende praktische factoren zoals traditie, comfort, geluidskwaliteit en controle.
Welke van deze beweringen is geldig voor de vorm van een gitaar? Laten we het uitzoeken in dit uitgebreide artikel waarin ik diep in het onderwerp zal duiken!
Waarom zijn gitaren in het algemeen gevormd zoals ze zijn?
Vanuit een algemeen perspectief wordt de consistente vorm van de gitaar op drie manieren uitgelegd, die allemaal de argumenten voortzetten die ik net aan het begin noemde; de enigszins geromantiseerde, de op gemak gebaseerde en de nogal wetenschappelijke.
Laten we alle mogelijke argumenten eens in detail bekijken.
De gitaar is gevormd naar een vrouw
Wist je dat vroege gitaren hun oorsprong vinden in het 16e-eeuwse Spanje? Of als je dat doet, weet je dan dat de gitaar in Spanje nog steeds bekend staat als "la guitarra"?
Interessant is dat het voornaamwoord "la" in het Spaans voorafgaat aan vrouwelijke zelfstandige naamwoorden, terwijl het voornaamwoord "le" mannelijke zelfstandige naamwoorden.
Het algemene concept is dat het verschil tussen "la" en "le" afnam naarmate het woord de taalbarrière overschreed en in het Engels werd vertaald, waardoor beide woorden onder hetzelfde voornaamwoord, "de" werden samengevoegd. En zo werd het 'de gitaar'.
Een ander argument over de lichaamsvorm van de gitaar die een vrouw imiteert, zijn de terminologieën die worden gebruikt om de onderdelen te beschrijven, zoals het gitaarhoofd, de gitaarhals, het gitaarlichaam, enz.
Bovendien is het lichaam ook gelijkmatig verdeeld in een bovenste gedeelte, een taille en een onderste gedeelte.
Maar dit argument lijkt niet erg sterk, aangezien de andere terminologieën niets te maken hebben met de menselijke anatomie. Toch is het interessant om er naar te kijken, niet?
Gemak van spelen
En nu komt het meest oninteressante en minder opwindende maar geloofwaardiger perspectief over gitaarvorm; het is allemaal natuurkunde en traditie.
In feite wordt de huidige gitaarvorm meer als een toonbeeld van gemak beschouwd.
Dit betekent dat de specifieke gebogen vorm alleen doorging vanwege de gemakkelijke bespeelbaarheid en de voorkeur heeft van gitaarliefhebbers.
De rondingen aan de zijkanten van de gitaarbody maken het gemakkelijk om de gitaar op je knie te laten rusten en je arm eroverheen te reiken.
Iedereen die ooit een gitaar tegen zijn lichaam heeft gehouden, klaar om te spelen, zal merken hoe ergo-dynamisch het aanvoelt. Alsof het gemaakt is voor ons lichaam!
Hoewel de vorm van tijd tot tijd werd gewijzigd, wekten nieuwe ontwerpen gewoon niet de interesse van gitaarliefhebbers.
Dus moest het terug naar zijn vorige vorm, op enkele na elektrische gitaren, en uiteraard, deze speciale zelflerende gitaren die de meest interessante vormen hebben.
Interessant is dat zelfs dreadnought-gitaren in de begindagen last hadden van deze traditionele obsessie.
Ze overleefden echter op de een of andere manier de terugslag en werden na wat ups en downs populair onder bluegrassmuzikanten.
Gitaarfysica
Een meer wetenschappelijke benadering van de lichaamsvorm van een gitaar zou de fysica zijn die betrokken is bij het bespelen van het instrument.
Volgens nerdwetenschap, a klassieke gitaar snaar bijvoorbeeld weerstaat regelmatig zo'n 60 kilo spanning, die zelfs kan toenemen als de snaren van staal zijn gemaakt.
Hiermee rekening houdend, zijn de gitaarlichamen en taille ontworpen om maximale weerstand te bieden tegen het kromtrekken dat zou kunnen optreden als gevolg van deze spanning.
Bovendien kan zelfs de kleinste wijziging in de vorm van een gitaar de geluidskwaliteit beïnvloeden.
Daarom probeerden fabrikanten te voorkomen dat de basisstructuur van gitaarlichamen werd gewijzigd, omdat dit niet wenselijk of in sommige gevallen zelfs praktisch was.
Welke uitleg over gitaarvorm is juist? Misschien allemaal, of misschien maar één? Je kunt de volgende keer je favoriet kiezen je gitaar stemmen.
Waarom zijn elektrische gitaren gevormd zoals ze zijn?
Als iemand me die vraag uit het niets zou stellen, zou mijn eerste antwoord zijn: over welke vorm heb je het?
Want laten we het duidelijk maken, er zijn misschien meer vormen aan een elektrische gitaar dan er zijn akkoorden die je eruit kunt halen.
Als we deze vraag vanuit een algemeen perspectief bekijken, dan moet het, ongeacht over welke vorm je het hebt, een specifieke set gitaarregels bevestigen, waaronder:
- Een toets en een body met een consistente configuratie.
- Wees comfortabel om in elke positie te spelen, of je nu zit of staat.
- Heb een kromming of een hoek aan de onderkant zodat het perfect op je been zit en niet verschuift.
- Heb een enkele cutaway aan de onderkant van de elektrische gitaar die toegang geeft tot de bovenste frets, in tegenstelling tot de akoestische gitaar.
Aan de ene kant, waar? akoestische gitaren alleen door hun unieke en holle ontwerp de snaartrillingen moesten resoneren en versterken, werden elektrische gitaren geboren na de introductie van microfonische pickups.
Het verbeterde de geluidsversterking tot een niveau dat verder ging dan de traditionele holle akoestiek.
Maar zelfs zonder enige specifieke behoefte, bleef dezelfde vorm met een interne holte en klankgaten bestaan totdat ze werden vervangen door de f-gaten.
Voor een feitencontrole waren de f-gaten voorheen alleen beperkt tot instrumenten als cello en viool.
Toen de vorm van de elektrische gitaar van de ene vorm in de andere overging, stopte het uiteindelijk bij de massieve gitaren in 1950, met een vorm die leek op akoestische gitaren.
Fender was het eerste merk dat het concept introduceerde met hun 'Fender Broadcaster'.
De reden was heel natuurlijk; geen enkele andere gitaarvorm zou de speler zoveel comfort bieden als de vorm van een akoestische.
En dus was het verplicht voor de klassieke gitaarlichaamsvorm om te blijven bestaan.
Een andere reden, zoals we al in het algemene antwoord hebben besproken, was traditie, die werd geassocieerd met het meest basale beeld dat mensen in gedachten hadden toen ze zich een gitaar voorstelden.
Toen de spelers echter eenmaal werden blootgesteld aan de nieuwe mogelijkheden met betrekking tot de lichaamsvorm van de gitaar, begonnen ze deze te omarmen.
En zomaar namen de zaken nog een grote wending toen Gibson hun Vliegende V en ontdekkingsreiziger.
De elektrische gitaarontwerpen werden nog experimenteler met de opkomst van metalmuziek.
In feite is dat de tijd dat elektrische gitaren ver afweken van alles wat we als traditioneel kennen.
Snel vooruit naar nu, we hebben een groot aantal lichaamsvormen en stijlen voor elektrische gitaren, zoals deze beste gitaren voor metal getuigen.
Desalniettemin, aangezien het cruciale aspect van elk instrument comfort en bespeelbaarheid is, is de eenvoudige akoestische gitaar-look er om te blijven bestaan, ongeacht welke vorm van experimenteren dan ook.
Raad eens? De allure en wenselijkheid van klassieke gitaar zijn moeilijk te verslaan!
Waarom zijn akoestische gitaren gevormd zoals ze zijn?
In tegenstelling tot de elektrische gitaren die een volledig evolutionair proces hebben doorlopen om de huidige vorm te bereiken, is een akoestische gitaar de meest primitieve gitaarvorm.
Of we kunnen ook zeggen de meest authentieke.
Wanneer en hoe kreeg de akoestische gitaar zijn vorm? Dat correleert meestal met het functioneren van het instrument en niet met de geschiedenis ervan. En daarom zal ik het ook proberen uit te leggen vanuit het eerste perspectief.
Dus laat me je zonder omhaal de verschillende onderdelen van een akoestische gitaar uitleggen, hun functie en hoe ze samenwerken om het geluid te produceren waar we allemaal van houden.
Plus, hoe dit interessante arrangement als enige verantwoordelijk zou kunnen zijn voor de huidige lichaamsvormen van de akoestische gitaar:
Het lichaam
De body is het grootste deel van de gitaar dat de algehele toon en resonantie van het instrument regelt. Het kan worden gemaakt van verschillende houtsoorten die bepalen hoe de gitaar zal klinken.
Een gitaarlichaam van mahonie zal bijvoorbeeld een veel warmere klank hebben in vergelijking met iets dat van gemaakt is esdoorn, die een helderder geluid heeft.
De nek
De hals van de gitaar is bevestigd aan het lichaam en heeft de functie om touwtjes op hun plaats te houden. Het biedt ook een plek voor de toets waarop je je vingers plaatst om verschillende akkoorden te spelen.
De toets of hals is ook gemaakt van hout en speelt een belangrijke rol bij het beheersen van het gitaargeluid.
Bossen met een dichtere hals, zoals esdoorn, zullen helderdere geluiden produceren, en houtsoorten zoals mahonie zullen een warmer, donkerder geluid produceren.
Het hoofd
Het hoofd van de gitaar houdt de pinnen en snaren vast. Bovendien is het ook verantwoordelijk voor het harmonisch houden van de snaren.
Je kunt vanaf hier aanpassingen maken door te sleutelen aan de haringen. Er is één pin voor elke snaar op een akoestische gitaar.
De brug
Het rust op het lichaam van de akoestische gitaar en houdt de snaren op hun plaats terwijl het ook de trillingen van de snaren op het lichaam overdraagt.
Strings
Last but not least, een akoestische gitaar heeft snaren. De snaren in alle snaarinstrumenten zijn verantwoordelijk voor het produceren van geluid. Deze zijn gemaakt van nylon of staal.
Het type materiaal waarvan de snaren zijn gemaakt, bepaalt ook de gitaarklank, samen met de grootte van de gitaar.
Stalen snaren worden bijvoorbeeld meestal geassocieerd met resonerende helderdere geluiden, terwijl nylon met warmere.
Lees ook: Beste akoestische gitaarversterkers | Top 9 beoordeeld + kooptips
Waarom zijn akoestische gitaren anders gevormd?
Onder de vele factoren die van invloed zijn op hoe de gitaar zal klinken, zijn de lichaamsafmetingen enorm.
Dus zolang een fabrikant zich houdt aan de vooraf ingestelde regels voor het maken van een gitaar, is er geen beperking wat betreft de vorm die een akoestische gitaar zou moeten hebben.
Zo zien we veel variatie in akoestische gitaren, elk ontwerp heeft zijn eigen specialiteit.
Hieronder worden enkele details beschreven over de meest voorkomende vormen die je tegenkomt als je in het wild bent. Zodat wanneer je er een voor jezelf probeert te krijgen, je weet wat het op tafel brengt:
Dreadnought gitaar
Onder de verschillende vormen van akoestische gitaren, de dreadnought gitaar moet de meest voorkomende zijn.
Het heeft een zeer groot klankbord met een relatief minder ronde vorm en een minder gedefinieerde taille dan zijn andere tegenhangers.
slagschip gitaren zijn het meest bekend om rock en bluegrass. Bovendien worden ze ook voornamelijk gebruikt om te tokkelen.
Dus als je meer van fingerstyle houdt, kun je veilig voor klassieke gitaren gaan. Als agressief echter jouw ding is, dan is dreadnought iets voor jou.
Concertgitaar
Concertgitaren zijn kleinere body-gitaren met een lagere boutbreedte van meestal 13 1/2 inch.
Het heeft een vorm die lijkt op de klassieke gitaar met een relatief grotere lagere bout.
Door het kleinere klankbord produceert het een meer afgeronde toon met minder bas in vergelijking met een dreadnought, met meer definitie.
Het ontwerp is geschikt voor vele muziekgenres en kan zowel voor fingerstyle als voor tokkelen worden gebruikt.
Het past bij spelers met een lichte aanraking.
Akoestiek van het Grand Auditorium
Auditorium gitaren zitten tussen dreadnought- en concertgitaren, met een lengte van ongeveer 15 inch aan de onderkant.
Met een smallere taille, dezelfde vorm als de concertgitaar, maar met de lagere bout van een dreadnought, benadrukt hij het balanceren van volume, gemakkelijke bespeelbaarheid en toon in één keer.
Dus of het nu gaat om fingerpicking, strumming of flat-picking, je kunt er alles mee.
Het ontwerp is het meest geschikt voor spelers die tijdens het spelen graag afwisselen tussen agressieve en lichte aanraking.
Jumbo
Zoals de naam al doet vermoeden, jumbo gitaar is de grootste akoestische gitaarvorm en kan bij de onderste bout zo groot zijn als 17 inch.
Ze zijn een geweldige combinatie van volume en toon met een formaat dat bijna lijkt op dreadnaught en een ontwerp dat dichter bij het grote auditorium ligt.
Het heeft vooral de voorkeur voor tokkelen en is het meest geschikt voor agressieve spelers. Precies wat je zou willen hebben als je naast een kampvuur zit.
Conclusie
Hoe eenvoudig het ook lijkt, een gitaar is een zeer complex instrument vol met delicatessen, van de vorm van de hals tot de body of iets daartussenin, ze bepalen allemaal hoe de gitaar moet klinken en in welke situaties deze moet worden gebruikt.
In dit artikel heb ik geprobeerd uit te leggen waarom een gitaar is gevormd zoals wij hem zien, wat de logica erachter is en hoe je onderscheid kunt maken tussen verschillende vormen en stijlen als je je eerste instrument koopt.
Bovendien hebben we ook enkele interessante historische feiten doorgenomen om het evolutionaire proces te verklaren dat betrokken is bij het verkrijgen van de huidige vorm van een elektrische gitaar.
Bekijk de volgende evolutie in gitaarontwikkeling met de beste akoestische gitaren van koolstofvezel beoordeeld
Ik ben Joost Nusselder, de oprichter van Neaera en een contentmarketeer, vader, en ik hou ervan om nieuwe apparatuur uit te proberen met gitaar in het hart van mijn passie, en samen met mijn team maak ik sinds 2020 diepgaande blogartikelen om trouwe lezers te helpen met opname- en gitaartips.
