odraz je fundamentalni koncept u oblasti zvuka i muzike. Odnosi se na proces u kojem zvučni talasi, putujući van od svog izvora, odbijaju se od reflektirajućih površina kao što su zidovi, stropovi ili podovi i vratite se izvoru ili slušaocu.
Ovo stvara niz odjeka koji može drastično promijeniti kvalitet zvuka ili muzičke izvedbe. Refleksija ima mnoge praktične primjene, kao npr akustički tretman za sobe i dvorane koji se koriste za muzičku produkciju ili nastupe uživo.
Kada se zvučni talasi reflektuju od tvrdih površina (kao što su zidovi i podovi), oni stupaju u interakciju jedni s drugima u tzv. miješanje.
Kako ovi reflektirani valovi dođu u kontakt jedan s drugim, neki će se poništiti, dok će drugi postati pojačani, što će rezultirati promjenama originalnih obrazaca zvučnih valova.
Ova interakcija je ono što dovodi do toga odjek (često skraćeno kao reverb) koji utiče na to kako percipiramo različite aspekte izvora zvuka kao što su njegova jasnoća, intenzitet i vrijeme raspadanja.
Snaga i dugovječnost reverb također određuju akustičke karakteristike svakog određenog prostora; veći prostori obično imaju duže vrijeme refleksije, dok manji prostori mogu proizvesti kraće refleksije koje brzo nestaju. Dakle akustički tretirane prostorije idealni su za studije za snimanje gde je potrebna precizna kontrola nad takvim parametrima za uspešno snimanje i miksovanje audio performansi – bilo da se radi o vokalu, instrumentima ili čak bubnjevima.
Konačno, kada su u pitanju prostori za izvođenje uživo kao što su koncertne dvorane, to znači pružanje dovoljno refleksije tako da publika doživi zadovoljavajuće rezultate svog iskustva bez da zvuči previše suvo ili blatnjavo s pretjerana reverberacija utiče na opštu jasnoću onoga što se igra na sceni.
Definicija refleksije
odraz je koncept koji se obično nalazi u proizvodnji zvuka i muzike. Refleksija je čin odbijanja zvuka od površina i on proizvodi efekt to može biti i jedno i drugo ugodan ili ometajući, u zavisnosti od okruženja.
Refleksija se može koristiti za kreiranje ambijentalni osećaj na stazu, ili da obezbedi an akustični prostor da se u njemu čuje zvuk. To je suštinski element proizvodnje zvuka i može se koristiti sa velikim efektom.
Odraz u zvuku
u zvuku, odraz odnosi se na fenomen odbijanja zvučnih valova od ravne površine. Dolazni zvučni val će se odbiti od površine i putovati u a novi (reflektovani) pravac sve dok na kraju ne naiđe na drugu ravnu površinu. Refleksija je uobičajena pojava u našem svakodnevnom okruženju i ima mnogo korisnih primjena u akustici, audio inženjerstvu i muzičkoj produkciji.
Reflektirajuća svojstva površina zavise od nekoliko faktora, kao što su njihova veličina, oblik i sastav materijala. Kada zvučni talasi dođu u kontakt sa a tvrda ili kruta površina odražavaju se intenzivnije nego kada se susreću sa a mekši ili porozniji – poput tepiha ili prostirki. Osim toga, površine sa većom zakrivljenošću imaju tendenciju da raspršuju zrake zvučne energije na širem području od onih koje su ravne. Ovaj fenomen je poznat kao odjek, gdje višestruke refleksije ispunjavaju soba sa kvalitetom odjeka.
Razumijevanje načina na koji reflektirajuća svojstva funkcioniraju može pomoći umjetnicima da stvore življe zvukove za svoje kompozicije postavljanjem strateški postavljenih objekata u prostor za snimanje (npr. panele od pjene).
Refleksija u muzici
Odraz u muzici je odjek zvuka uzrokovan refleksijom od zidova, plafona ili drugih fizičkih objekata u zatvorenom prostoru. Refleksija zvuka nastaje kada talas zvučne energije koji se prenosi iz svog izvora naiđe na prepreku i reflektuje se nazad na svoju prvobitnu lokaciju.
Ovaj fenomen se može demonstrirati jednostavnim eksperimentom – spuštanje predmeta u različite posude napunjene vodom. Sa svakom kapljicom čućete zvukove koji se reflektuju sa strana posude i vraćaju se u vaše uši.
Rezultirajući reflektirani zvuk može stvoriti zanimljive muzičke efekte – poput dodavanja dubine postojećoj melodiji ili identifikacije jedinstvenih zvučnih prostora unutar datog akustičkog okruženja. Ovu vrstu manipulacije valnim oblicima često koriste profesionalni audio inženjeri za poboljšanje zvučne atmosfere na snimcima i nastupima uživo. Takođe se obično koristi u filmskoj produkciji kao dodatna 'boja' za podcrtavanje scena uz muziku. Svaka soba ima svoje karakteristične refleksije koje doprinose njenoj akustici, zbog čega je važno i za inženjere i za muzičare da shvate kako ovi odrazi utiču na to kako njihova muzika zvuči.
Vrste refleksije
odraz je fenomen koji utiče na način na koji se zvuk i muzika čuju. Interakcija između zvuka i površine, ili dvije površine, uzrokuje da se zvuk reflektira ili odbije u određenom smjeru.
U ovom članku ćemo raspravljati o različitim vrstama refleksije i kako te različite vrste refleksije mogu utjecati na zvuk ili muziku koja se proizvodi:
Direktna refleksija
Direktna refleksija nastaje kada se zvučna energija direktno odbija od površine i vraća u prostor u kojem je nastala. Ova vrsta reflektiranja je uobičajena u situacijama s tvrdim površinama, kao što su zidovi i stropovi u zatvorenim prostorima kao što su sobe ili gledališta. Zvučni talasi postaju “mješoviti” nakon refleksije, što rezultira povećanim intenzitetom i odjekom. Ovaj efekat je posebno uočljiv kod niskih frekvencija.
U nekim slučajevima dolazi do više refleksija unutar datog prostora, što može rezultirati nekoliko "reflektovani zvukovi" koji rade zajedno kako bi stvorili neočekivani volumen ili akustičnu složenost. Direktna refleksija igra bitnu ulogu u oblikovanju cjelokupnog zvuka prostora:
- Produbljivanje rezonantnih niskih frekvencija
- Stvaranje više održivosti u notama
- Imati kombinezon "deblji" or "dublje" efekta nego bez njega.
Difuzna refleksija
Difuzna refleksija je vrsta refleksije u kojoj se zvučni valovi ravnomjerno odbijaju od površina, tako da se zvučni valovi koji dopiru do slušatelja ravnomjerno raspoređuju u svim smjerovima. Ova vrsta refleksije se može naći u velikim, otvorenim prostorijama ili amfiteatrima sa glatkim, tvrdim zidovima od materijala poput betona i cigle. Difuzna refleksija je poznata i kao jednokratno odbijanje ili odjek.
Ova vrsta odbijanja zvuka daje sveukupni osjećaj topline i punoće prostoriji dopuštajući da se originalni zvuk zadrži i stapa s drugim odsjajima. Koristan je za potrebe snimanja i najbolje se čuje kada se muzika sluša u velikim prostorima kao što su koncertna dvorana ili auditorijum.
Reverberacija
U zvuku i muzici, odjek je an efekat sličan ehu uzrokovane redovitim refleksijama zvučnih valova u skučenom prostoru. Nastaje kada izvor zvuka poput zvučnika proizvodi zvuk u prostoriji (ili drugom prostoru), koji se zatim počinje ponavljati sa zidova, plafona i drugih površina.
Ponekad se naziva i reverberacija reverb za kratko, i to je važan faktor u tome koliko glasno i puno muzike zvuči u zatvorenom prostoru ili prostoru. U stvari, mnogi muzičari koriste umjetna reverberacija da poboljšaju svoje snimke efektima poput kompresije zvuka koji simuliraju elemente koncertne dvorane ili drugog velikog prostora.
Međutim, previše reverb može učiniti muziku mutnom i nejasnom, što rezultira zamornim iskustvom slušanja ako se radi nepravilno. Vrijeme odjeka (RT) ili količina vremena potrebnog da se ovaj reflektirani zvuk zaustavi također može utjecati na jasnoću i dinamika audio snimka.
Općenito govoreći, kraći RT obično se smatraju boljim za precizno snimanje instrumenata uživo jer pružaju povećanu jasnoću, kao i pomažu u smanjenju prelijevanja od drugih instrumenata ili audio izvora koji mogu biti prisutni u blizini bilo kojeg datog podešavanja mikrofona. Duži RT, s druge strane, imaju tendenciju da stvore topliji zvuk koji je prikladniji za vokalne numere ili snimljene žice jer mogu pomoći u davanju dubine tim specifičnim instrumentima koji bi inače nedostajali bez dodatnog ambijenta od akustičnih refleksija.
Efekti refleksije
odraz je bitan element zvuka i muzike koji ima ogroman uticaj na zvuk koji dolazi iz zvučnika ili instrumenta. Refleksija utječe na način na koji zvuk ili instrument zvuči, jer je dio načina na koji zvuk putuje u prostoru. Refleksija takođe može uticati na glasnoća, jasnoća i odjek zvuka, stvaranjem refleksije zvučnih talasa u tom području.
Hajde da istražimo efekte odraz u zvuku i muzici:
Refleksija i akustika prostorija
Proučavanje refleksije i prostorne akustike je važno da bi se razumjelo kako zvuk reagira u fizičkom prostoru. Tehnika sobne akustike pomaže u stvaranju boljeg okruženja za slušanje, kao što je smanjenje neželjenih refleksija zvuka (odjek) i povećanje “direktnog” slušnog izvora. odraz ima veliku sposobnost da apsorbuje i reflektuje zvučne talase različitih frekvencija i na taj način oblikuje zvuk u prostoriji.
Kad god talas naiđe na prepreku, on će se reflektovati od nje. Količina energije koja se reflektuje zavisi od površinskog materijala, uglova, itd. Kada zvuk uđe u prostoriju, delimično ga apsorbuju građevinski objekti kao što su nameštaj, zidovi ili tepisi, ali će se često deo energije takođe raspršiti prema svojoj prostoriji. porijeklo kao i drugi pravci u zavisnosti od veličine i oblika objekta/prostorije ili bilo kojih granica okolo. Ovo rasipanje se zove odraz i može se smatrati da širi ili razlikuje spektre koje slušaoci čuju.
Refleksija nam može dati više snage kada čujemo niske frekvencije unutar zatvorenog područja s granicama (posebno ako su te granice paralelne) zbog valnih dužina niske frekvencije koje se stvaraju između ovih zidova dajući veću čujnu masu od viših frekvencija koje imaju tendenciju da se udalje od njih. brzo umesto da se odzvanja nazad u svoje poreklo; ovo je poznato kao "režimi prostorija” – različiti vrhovi određenih frekvencija uzrokovani višestrukim refleksijama niže frekvencije koje se odbijaju od različitih zidova poravnatih unutar datog prostora. To nas može dovesti do problematičnih područja koja zahtijevaju akustični tretmani – vlažne površine ili upijajući materijali – koji pomažu u smanjenju neželjenih refleksija i pomažu nam da prepoznamo ono što najviše želimo:
Odraz i lokalizacija zvuka
Refleksija i lokalizacija zvuka su dva međusobno povezana faktora koji mogu dramatično uticati na kvalitet zvuka u okruženju. odraz odnosi se na odbijanje zvučnih valova od različitih površina i predmeta u prostoriji, prije nego dođu do ušiju osobe. Lokalizacija je usklađivanje lokacija izvan centra u prostoru sa nečijom percepcijom odakle dolazi zvuk.
Kada je u pitanju stvaranje muzike u prostoriji, refleksije imaju ogroman uticaj na to kako je čujemo. Ako ima previše reflektirajućih površina, poput zidova i uglova koji reflektiraju previše zvuka, to može uzrokovati nakupljanje i pretjeranu „buku u prostoriji“ koja prikriva muzičke detalje i čini instrumente udaljenim ili nejasnim. Često se ovaj problem pojačava ako su te reflektirajuće površine blizu ili blizu samog mjesta slušanja.
Kada se ovakve refleksije nakupe oko naših ušiju, možemo doživjeti ono što se često naziva lokalizacija zabuna, zanemarivanje ili greške – kada ne možemo ispravno identificirati ili prepoznati odakle dolaze određeni zvuci u odnosu na nas. Ovakva situacija može se desiti i kada muzičar svira sa nekim drugim ko je okrenut leđima i nije okrenut prema njima – što im otežava precizno triangulaciju svoje pozicije (od kuda svaki instrument treba da se čuje!)
Dakle, pravilna upotreba akustičkog tretmana za kontrolu refleksije, kao što su razne vrste upijajućih materijala kao što su akustični paneli, pjenasti otirači itd., postaje važno za postizanje bolje jasnoće i preciznosti usmjerenja u našim mixdownima ili izvedbama. Dobar akustični dizajn također pomaže u smanjenju mogućih smetnji između lokalizacije više instrumenata/glasova odjednom – što rezultira poboljšanom jasnoćom/udobnošću slušanja općenito!
Refleksija i muzička produkcija
Korišćenje refleksije u muzičkoj produkciji može biti efikasan i efikasan način za stvaranje jedinstvenog zvuka. odraz definira se kao refleksija zvučnih talasa koji se odbijaju od površine i vraćaju se slušaočevim ušima. Manipuliranjem elementima refleksije ili samih refleksija, moguće je kreirati mikseve sjajnog zvuka.
Kada stvarate muziku, važno je razumjeti kako refleksije međusobno djeluju, kao i kako se mogu koristiti za naglašavanje različitih elemenata vaše pjesme. Vrsta materijala koji okružuje izvor može utjecati i na njegov intenzitet i na frekvenciju, ovisno o njegovim akustičnim svojstvima. Na primjer, tepih će apsorbirati više frekvencije više od drugih materijala, dok će tvrde površine poput betona ili stakla lakše odražavaju više frekvencije.
Koristeći tehnike kao npr reverb or odgađanje, proizvođači mogu simulirati ambijentalne refleksije u svom miksu i postići jedinstvene i zanimljive rezultate. Reverb daje osećaj okruženja i dubine oponašajući ogledala koja se odbijaju od zidova; dok kašnjenje stvara veći prostor stvaranjem više verzija istog signala tokom vremena sa sve dužim kašnjenjima svaki put. Obje tehnike su neprocjenjivi alati za pozicioniranje instrumenata i stvaranje da zvuče kao da pripadaju vašem miksu.
Pored toga, EQ pomaže u oblikovanju zvuka filtriranjem problematičnih frekvencija tako da vam u miksu ostaju samo željeni signali. Ovo čini zvuk u celini uravnoteženiji što dovodi do bolje jasnoće između instrumenata unutar vašeg miksa, smanjujući sve potencijalne efekte maskiranja uzrokovane slučajnim sukobima neželjenih frekvencija iz različitih elemenata koji se takmiče za zvučni prostor u vašoj numeri. Dok nastavljate usavršavati svoj zanat kroz eksperimentiranje s bilo kojim ili svim gore navedenim elementima uz druge metode kao što su Kompresija i panning možete započeti izradu složenih, ali lijepih komada koji oživljavaju zbog promišljenog korištenja reflektovane tehnike manipulacije zvukom!
zaključak
Refleksije amplitude zvuka su uobičajen koncept u zvučnom inženjerstvu i muzičkoj produkciji. Oni su važan dio načina na koji doživljavamo zvuk, od našeg okruženja do naših uređaja za slušanje do snimaka koje čuvamo na njima. Poznavanje načina na koji refleksije funkcioniraju i razumijevanje kako ih kontrolirati može poboljšati vaše cjelokupno audio iskustvo u bilo kojem kontekstu.
Refleksije nastaju kada se valovi energije odbijaju od površina ili objekata s različitim akustičnim svojstvima, poput zidova, podova i namještaja. Refleksije se mjere kao vrijeme potrebno da ovi valni obrasci stignu do uha slušatelja nakon što napuste svoju izvornu tačku na određenoj udaljenosti – to je poznato kao vrijeme odjeka (RT). Vrijednost RT ovisi o upijajućim kvalitetama površina unutar prostorije i varirat će u zavisnosti od debljine, sastava materijala, poroznosti i/ili prozračnosti. Dodatno, kako vazdušni talasni oblici interaguju jedni s drugima, oni često stvaraju superponirane talasne oblike poznate kao "filtriranje češlja" što dalje utiče na to kako će zvukovi čuti slušaoci.
Bilo da se reflektira direktno od tvrdih površina ili se prenosi kroz predmete poput namještaja ili tepiha (koji se akustički ponašaju različito u zavisnosti od svoje veličine), ovaj efekat nam pomaže da shvatimo naše okruženje što kritično utiče na percepciju prostora oko nas i značajno mijenja način na koji percipiramo. zvuk – muzički ili drugi – u bilo kojoj situaciji. Razumijevanje ovoga nam omogućava da kreiramo učinkovitije akustične komade kontroliranjem nivoa refleksije, bilo da je to:
- Umekšavanje potencijalno neuravnoteženih zvukova u manjim prostorijama upotrebom upijajućih materijala.
- Stvaranje debljih bas linija zbog stajaćih talasa oko uglova.
- Efikasnije sesije praćenja koje se obavljaju kod kuće bez dodavanja dodatnog hardvera kao u većim studijima.
Ja sam Joost Nusselder, osnivač Neaere i marketer sadržaja, tata i volim isprobavati novu opremu s gitarom u srcu moje strasti, a zajedno sa svojim timom stvaram detaljne članke na blogu od 2020. da pomognemo vjernim čitateljima savjetima za snimanje i gitaru.
