Müzikte, üçlü, üçlü olarak istiflenebilen üç nota setidir. "Harmonik üçlü" terimi Johannes Lippius tarafından "Synopsis musicae novae" (1612) adlı eserinde kullanılmıştır.
Üçler halinde istiflendiğinde, en düşük perdeli tondan en yükseğe kadar üçlünün üyeleri şu şekilde adlandırılır: Üçüncü Kök – onun aralık kökün üzerinde küçük bir üçüncü (üç yarım ton) veya büyük bir üçüncü (dört yarım ton) Beşinci - üçüncünün üzerindeki aralığı küçük bir üçüncü veya büyük bir üçüncü, dolayısıyla kökün üzerindeki aralığı azaltılmış bir beşinci (altı yarım ton) , mükemmel beşinci (yedi yarım ton) veya artırılmış beşinci (sekiz yarım ton).
Bu tür akorlara triadik denir. Bazı yirminci yüzyıl teorisyenleri, özellikle Howard Hanson ve Carlton Gamer, terimi, aralarındaki aralıklara bakılmaksızın, üç farklı perdenin herhangi bir kombinasyonuna atıfta bulunacak şekilde genişletti.
Bu daha genel kavram için diğer teorisyenler tarafından kullanılan kelime “trikord” dur.
Diğerleri, özellikle Allen Forte, "çeyrek üçlü"de olduğu gibi, görünüşte diğer aralıklardan oluşan kombinasyonlara atıfta bulunmak için bu terimi kullanır. Forte, Allen, (1973) The Structure of Atonal Music (New Haven ve Londra: Yale University Press): ISBN 0-300-02120-8 Geç Rönesans'ta, batı sanat müziği, daha "yatay" kontrpuansal yaklaşımdan daha "dikey" bir yaklaşım gerektiren akor-progresyonlarına doğru kaymış, böylece işlevsel uyumun temel yapı taşı olarak üçlüye daha fazla güvenmiştir. .
Derecesi ile birlikte bir üçlünün kök tonu ölçek karşılık geldiği, öncelikle belirli bir üçlünün işlevini belirler.
İkincil olarak, bir üçlünün işlevi kalitesine göre belirlenir: majör, minör, azaltılmış veya artırılmış. Bu dört çeşit üçlüden üçü Majör (veya diyatonik) ölçekte bulunur.
Ben Joost Nusselder, Neaera'nın kurucusu ve içerik pazarlamacısıyım, baba ve tutkumun merkezinde gitar olan yeni ekipman denemeyi seviyorum ve ekibimle birlikte 2020'den beri derinlemesine blog makaleleri oluşturuyorum. sadık okuyuculara kayıt ve gitar ipuçlarıyla yardımcı olmak için.
