skordatura to technika używana do zmiany strojenia instrumentów strunowych za pomocą alternatywnych strojów. Pozwala to na różne możliwości harmoniczne w stosunku do oryginalnego strojenia. Muzycy ze wszystkich środowisk używali skordatury do tworzenia unikalnych i ciekawe dźwięki.
Przyjrzyjmy się bliżej, czym jest skordatura i jak można ją wykorzystać w muzykowaniu.
Co to jest skordatura?
skordatura to alternatywna technika strojenia stosowana głównie w przypadku instrumentów strunowych, takich jak skrzypce, wiolonczele, gitary i inne. Został opracowany w okresie Barokowy okres klasycznej muzyki europejskiej (1600-1750) jako sposób na zwiększenie zakresu tonalnego ciąg instrumenty. Celem skordatury jest zmiana normalnego stroju lub interwałów między strunami w celu stworzenia określonych efektów harmonicznych.
Kiedy muzyk stosuje skordaturę do instrumentu smyczkowego, często powoduje to zmiany w standardowym stroju instrumentu. Stwarza to nowe możliwości tonalne i harmoniczne, które mogły nie być dostępne wcześniej. Od zmiany charakteru nut po podkreślenie określonych tonów lub akordów, te zmienione stroje mogą otworzyć nowe możliwości dla muzyków zainteresowanych odkrywaniem kreatywnych lub unikalnych dźwięków za pomocą swoich instrumentów. Dodatkowo skordatura może być wykorzystana do zapewnienia graczom dostępu do trudnych pasaży poprzez uczynienie ich wygodniejszymi lub łatwiejszymi do opanowania na swoich instrumentach.
Scordatura otwiera również ekscytujące możliwości wykonawcze dla kompozytorów i aranżerów poszukujących różnych i innowacyjnych sposobów pisania na smyczki. Kompozytorzy tacy jak JS Bach często pisał muzykę, która wymagała od muzyków stosowania technik skordatury w celu stworzenia specyficznych i często trudnych efektów muzycznych - efektów, które w innym przypadku byłyby niemożliwe bez tej alternatywnej techniki strojenia.
Korzyści związane ze stosowaniem skordatury nie można nie docenić; zapewnia zestaw narzędzi, który pozwala muzykom, kompozytorom i aranżerom muzycznym odkrywać swoją kreatywność w zakresie projektowania dźwięku i kompozycji bez żadnych ograniczeń wynikających z tradycyjnych konwencji strojenia instrumentów lub predefiniowanych odstępów między strunami, które niekoniecznie mają cokolwiek dźwiękowo interesujące o nich per se z kompozycyjnego punktu widzenia…
Historia skordatury
skordatura to praktyka ponownego strojenia instrumentu strunowego w celu uzyskania muzyki w nietypowych strojach lub zmiany jego zakresu. Ta praktyka sięga okresu renesansu i można ją znaleźć w wielu kulturach na całym świecie, od historycznych kompozytorów dworskich, takich jak Jean Philippe Rameau, Arcangelo Corelli i Antonio Vivaldi, po różnych muzyków ludowych. Użycie skordatury zostało udokumentowane w przypadku gitar, skrzypiec, altówek, lutni i innych instrumentów strunowych w całej historii muzyki.
Chociaż najwcześniejsze dowody użycia skordatury pochodziły od włoskich kompozytorów operowych z końca XVI wieku, takich jak opera Monteverdiego z 1610 r.L'Orfeo„nawiązania do skordatury można znaleźć także w XII-wiecznych pismach Johannesa de Grocheio w jego rękopisie o instrumentacji muzycznej pt. Musica Instrumentalis Deudsch. To właśnie w tym okresie muzycy zaczęli eksperymentować z różnymi strojami swoich instrumentów, a niektórzy wykorzystywali alternatywne systemy strojenia, takie jak tylko intonacja i technika vibrato.
Jednak pomimo swojej długiej historii i używania przez znanych kompozytorów, takich jak Vivaldi, na początku XX wieku skordatura w większości wypadła z powszechnego użytku. Ostatnio jednak przeżyło coś w rodzaju odrodzenia, a eksperymentalne zespoły, takie jak Circular Ruins z Seattle, badały alternatywne stroje na swoich albumach. Wraz z postępem technologicznym coraz więcej muzyków odkrywa tę unikalną metodologię unikalne tonacje niedostępne podczas gry na instrumentach strojonych konwencjonalnie!
Korzyści ze skordatury
skordatura to technika strojenia, za pomocą której instrumenty smyczkowe mogą tworzyć nowe, ciekawe dźwięki i efekty. Polega na zmianie strojenia strun, co zwykle odbywa się poprzez ponowne nastrojenie dowolnej lub wszystkich strun instrumentu. Ta technika może zapewnić szeroki zakres nowych możliwości dźwiękowych, które można wykorzystać do tworzenia unikalnych utworów muzycznych.
Zanurzmy się w zalety skordatury:
Zwiększony zakres ekspresji
Jedna z ciekawszych zalet skordatury jest to, że pozwala wykonawcom odblokować rozszerzony zakres ekspresji muzycznej. Ten zakres muzyczny może się różnić w zależności od instrumentu, ale może obejmować efekty takie jak subtelne zmiany melodii i harmonii, wzmocnione techniki prawej ręki, różne kolory tonalne i większa kontrola nad zakresem. Dzięki skordaturze muzycy mają większą elastyczność, jeśli chodzi o kontrolowanie intonacji. Strojenie niektórych strun wyższe lub niższe sprawia, że niektóre nuty są łatwiejsze do zagrania ze strojem, niż gdyby instrument był strojony tradycyjnie.
Oprócz tych zalet, skordatura oferuje również muzykom unikalny sposób na zminimalizowanie typowych problemów z instrumentami smyczkowymi – intonacja, czas reakcji i napięcie strun – wszystko to bez zmiany standardowego strojenia instrumentu. Mimo że gra rozstrojona jest często nieodłączną częścią stylu i ekspresji każdego muzyka, dzięki technikom skordaturowym zarówno uczniowie, jak i mistrzowie mają teraz dodatkowe narzędzia do dostrajanie ich wydajności.
Nowe możliwości tonalne
Scordatura lub „przestrajanie” instrumentów strunowych oferuje graczom możliwość eksploracji nowe dźwięki, a także inne, czasem dziwne możliwości brzmieniowe. Ta metoda strojenia polega na zmianie odstępów między strunami gitary, skrzypiec lub basu w celu uzyskania nowych, ekscytujących efektów. Używając skordatury, muzycy mogą tworzyć żywe i niezwykłe kombinacje harmoniczne, które mogą przenieść nawet najczęstsze melodie w nieoczekiwane miejsca.
Zaletą skordatury jest to, że pozwala muzykowi wybrać własne interwały i schematy strojenia, które tworzy zupełnie nowe krajobrazy dźwiękowe z alternatywnymi nutami w skali – nuty, które normalnie mogą nie być dostępne, chyba że całkowicie przestroisz swój instrument. Ponadto, ponieważ grasz na przestrojonym instrumencie, dostępnych jest o wiele więcej opcji wyginania i przesuwania strun niż w przypadku standardowo strojonej gitary lub basu.
Korzystanie ze skordatury może również otworzyć możliwości stylistycznych eksperymentów. Gracze mają do dyspozycji całą gamę technik gry, które mogą włączyć do zupełnie nowych aranżacji. Przede wszystkim techniki slajdów stały się szczególnie popularne przy stosowaniu skordatury w melodie bluesowe i amerykańskie gatunki muzyki ludowej, takie jak bluegrass i country. Ponadto można znaleźć bardziej nowoczesne style muzyczne, takie jak metal, które również korzystają z tej techniki; Slayer używał lekko nastrojonych gitar skordaturowych w 1981 roku Nie okazywać litości!
Dzięki zastosowaniu tych różnych podejść poprzez alternatywne metody strojenia przy użyciu skordatury, muzycy mogą tworzyć dźwięki, które różnią się drastycznie od przy użyciu standardowej techniki strojenia bez konieczności zakupu dodatkowego instrumentu - ekscytująca perspektywa dla każdego muzyka, który szuka czegoś naprawdę wyjątkowy!
Poprawiona intonacja
skordatura to metoda strojenia stosowana w instrumentach strunowych, w której struny instrumentu są strojone do nuty innej niż oczekiwana. Ta technika wpływa zarówno na instrument zakres, barwa i intonacja.
W przypadku skrzypków i innych muzyków klasycznych skordatura może być używana zwiększyć możliwości muzyczne utworu, poprawić dokładność intonacjilub po prostu nadać muzyce inny dźwięk lub fakturę.
Stosując skordaturę, skrzypkowie mogą radykalnie poprawić intonację. Na przykład, ze względu na fizykę instrumentów smyczkowych, granie niektórych interwałów może być trudne przy tempach wyższych niż 130 uderzeń na minutę (BPM). Granie niektórych akordów na instrumencie staje się łatwiejsze, jeśli te same stopnie są nastrojone inaczej. Strojenie otwartej struny A do F ♯ pozwala na akord a-moll na jednym progu, w przeciwieństwie do dwóch progów ze standardowym strojeniem. Ten znacznie zmniejsza rozciąganie palców na niektórych wzorach palcowania, które w przeciwnym razie nadwyrężyłyby technikę gracza i dokładność intonacji.
Dodatkowo, dostosowanie zwykłego strojenia instrumentu stwarza nowe możliwości dzięki jego harmoniom między składnikami. Dzięki uważnym eksperymentom gracze mogą znaleźć unikalne stroje, które dają interesujące efekty tonalne, gdy są wykonywane razem z innymi instrumentami lub wokalizacjami!
Rodzaje skordatury
skordatura to fascynująca praktyka w muzyce, w której instrumenty strunowe są strojone inaczej niż zwykłe strojenie. Może to stworzyć unikalny dźwięk i jest najczęściej używane w muzyce klasycznej i kameralnej. Różne rodzaje skordatury można wykorzystać do stworzenia niepowtarzalnych i ciekawych pejzaży dźwiękowych.
Rzućmy okiem na różne rodzaje skordatury dostępne dla muzyków:
Standardowa skordatura
Standardowa skordatura występuje w instrumentach, które mają więcej niż jedną strunę, w tym w skrzypcach, gitarach i lutniach. Standardowa skordatura to praktyka polegająca na zmianie strojenia strun w celu uzyskania pożądanego efektu. Ta forma strojenia była używana od wieków i może znacząco zmienić brzmienie instrumentu. Jego różnorodne zastosowania sięgają od zwykłej zmiany wysokości nuty poprzez podnoszenie lub obniżanie idealnej piątej struny w górę lub w dół, po zupełnie inne strojenie instrumentu podczas grania szybkich utworów lub solówek.
Najpopularniejszy rodzaj skordatury to „standardowa” (lub czasami „nowoczesna standardowa”), która odnosi się do typowego dźwięku wydawanego przez instrument z czterema strunami, które są dostrojone do EADG (najniższa struna jest najbliżej ciebie podczas gry). Ten rodzaj skordatury nie wymaga zmiany kolejności, chociaż niektórzy gracze mogą zdecydować się na przełączanie między różnymi nutami w celu stworzenia ciekawszych harmonii i melodii. Typowe odmiany obejmują:
- EAD#/Eb-G#/Ab - Standardowy alternatywny sposób strojenia w celu wyostrzenia czwartego
- EA#/Bb-D#/Eb-G – Mała odmiana
- C#/Db-F#/Gb–B–E – Alternatywny sposób na pięciostrunową gitarę elektryczną
- A–B–D–F#–G – Standardowe strojenie gitary barytonowej
Skordatura rozszerzona
Skordatura rozszerzona odnosi się do techniki strojenia różnych nut na tym samym instrumencie w celu uzyskania różnych dźwięków. Zwykle robi się to na instrumentach smyczkowych, takich jak skrzypce, altówka, wiolonczela lub kontrabas, a także na niektórych instrumentach szarpanych, takich jak mandolina. Zmieniając niektóre tony jednej lub więcej strun, kompozytorzy mogą tworzyć multifony i inne interesujące właściwości dźwiękowe, które nie są dostępne przy standardowych strojach. Efekt końcowy może być dość złożony i dynamiczny, pozwalając na większy zakres ekspresji niż w przypadku strojenia otwartego.
W rezultacie rozszerzona skordatura była używana od wieków przez kompozytorów reprezentujących różne gatunki i style, takich jak:
- Johann Sebastian Bach który często pisał utwory wykorzystujące rozszerzoną skordaturę do tworzenia unikalnych tekstur.
- Domenico Scarlattiego i Antonio Vivaldi.
- Muzycy jazzowi, którzy eksperymentowali z nim w celach improwizacji; John Coltrane był szczególnie znany z wykorzystywania nieoczekiwanych dźwięków z różnych strojów smyczkowych w swoich solówkach.
- Niektóre współczesne orkiestry nawet zapuszczają się w tę sferę, włączając instrumentację elektroniczną do swoich kompozycji, np „Become Ocean” kompozytora Johna Luthera Adamsa który wykorzystuje skordaturę specjalnie po to, by wywołać wrażenie fal pływowych poprzez nieprawdopodobne akordy i nuty orkiestry.
Specjalna skordatura
skordatura ma miejsce, gdy struny instrumentu strunowego są strojone inaczej niż konwencjonalne strojenie. Ta metoda strojenia była stosowana w muzyce kameralnej i solowej epoki baroku, a także w tradycyjnych stylach muzycznych z całego świata. Specjalne skordatury mają różne, czasem egzotyczne stroje, które można wykorzystać do przywołania tradycyjnych brzmień ludowych lub po prostu do odkrywania i rozwijania kreatywności.
Przykłady specjalnej skordatury obejmują:
- Upuść A: Opuszczone strojenie odnosi się do powszechnej praktyki strojenia jednej lub wszystkich strun o pełny krok w dół od konwencjonalnego strojenia standardowego, co zwykle skutkuje niższym zakresem dźwięku. Możliwe jest obniżenie dowolnej struny z E, A, D, G o jeden stopień w dół – na przykład DROP D można wykonać na gitarze, przestrajając wszystkie struny o dwa progi niżej niż normalnie (w takim przypadku czwarta struna powinna pozostać niezmieniona). Na wiolonczeli byłoby to rozstrojenie struny G o jeden próg (lub więcej).
- Strojenie czwartej części: 4ths Tuning opisuje praktykę ponownego strojenia instrumentu dwuoktawowego, tak aby każda struna znajdowała się o idealną kwartę poniżej poprzedniej (minus dwa półtony, jeśli sekwencja jest większa niż dwie nuty). To strojenie może wytworzyć kilka unikalnych i przyjemnie brzmiących akordów, chociaż na początku może wydawać się niezręczne dla niektórych graczy, ponieważ wymaga nietypowego wzoru chwytu. Główną zaletą stosowania tej techniki na instrumencie cztero- lub pięciostrunowym jest to, że pozwala ona na łatwą koordynację między wszystkimi strunami podczas grania gam i pasaży w określonych pozycjach w górę iw dół gryfu.
- Struna oktawowa: Octave Stringing polega na zastąpieniu jednego lub więcej ciągów zwykłych strun dodatkowym pojedynczym kursem, który jest nastrojony o oktawę powyżej swojego oryginalnego odpowiednika; w ten sposób gracze mogą osiągnąć większy rezonans basu przy mniejszej liczbie nut. Na przykład, jeśli masz instrument pięciostrunowy, możesz zastąpić najniższą lub najwyższą nutę ich wyższymi oktawami – struna G na gitarze staje się drugą oktawą G, podczas gdy czwarta na wiolonczeli gra teraz 2. kolejność naturalnych nut w ramach tej samej rodziny – tworząc w ten sposób odwrócone sekwencje arpeggio lub „akordy łukowe”, w których podobne interwały są odtwarzane jednocześnie na wielu progach.
Jak nastroić swój instrument
skordatura to unikalna technika strojenia stosowana w instrumentach strunowych, takich jak skrzypce i gitara. Polega na zmianie normalnego strojenia strun w celu uzyskania innego dźwięku. Jest zwykle używany do efektów specjalnych, ozdób i stylów wykonawczych.
W tym artykule omówimy, jak nastroić instrument za pomocą techniki zwanej skordatura.
Strojenie do określonej tonacji
skordatura to praktyka strojenia instrumentu strunowego do określonej tonacji. Ta metoda jest często używana do tworzenia unikalnych walorów brzmieniowych lub uzyskania pożądanego brzmienia podczas odtwarzania określonych utworów muzycznych. Zmieniając strój, otwiera nowe możliwości harmonicznych i melodycznych relacji w tradycyjnej notacji muzycznej, a także zapewnia możliwości bardziej ryzykownych i niekonwencjonalnych dźwięków do improwizowanych występów.
We współczesnej praktyce skordatura jest szeroko stosowana w muzyce jazzowej i popowej w celu odróżnienia od tradycyjnej zachodniej tonacji. Gracze mogą go również używać, aby uzyskać dostęp do bardziej rozbudowanych brzmień akordów lub ustawić określone schematy przy użyciu otwartych strun, co może być szczególnie przydatne podczas gry na gitara akustyczna.
Skordaturę można zastosować na dwa różne sposoby:
- Po pierwsze poprzez rozstrojenie otwartych strun instrumentu tak, aby odpowiadały tonacji poszczególnych nut związanych z wybraną sygnaturą tonacji;
- Lub po drugie, ponownie dostrajając poszczególne nuty progowe i pozostawiając wszystkie inne struny w ich oryginalnej tonacji, tak aby akordy miały inne brzmienie niż zwykle, ale nadal pozostawały w ustalonej tonacji.
Oba podejścia skutecznie wydobędą odmienne dźwięki niż te zwykle kojarzone z instrumentem strojonym tradycyjnie, a także stworzą niezwykłe możliwości harmoniczne, które są często eksplorowane podczas kursów improwizacji lub jam session.
Strojenie do określonego interwału
Nazywa się strojenie instrumentu strunowego do określonego interwału skordatura i jest czasami używany do uzyskania niezwykłych efektów. Aby nastroić instrument strunowy do wyjątkowej lub wyższej tonacji, konieczne będzie wyregulowanie strojenia strun na jego gryfie. Podczas dostosowywania długości tych strun należy pamiętać, że ich pełne rozciągnięcie i ustawienie się w nowym napięciu zajmuje trochę czasu.
Scordatura może być również używana do alternatywnych strojów w różnych stylach muzycznych, takich jak muzyka ludowa lub blues. Ten rodzaj strojenia pozwala każdej otwartej strunie instrumentu na tworzenie różnych akordów, interwałów, a nawet skal. Niektóre typowe alternatywne stroje obejmują "upuść strojenie D' używane przez Metallicę i Rage Against the Machine oraz strojenie „podwójnego spadku D”. co zapewnia większą elastyczność w kluczowych zmianach.
Odkrywanie alternatywnych strojów może pomóc w wypracowaniu innego brzmienia podczas pisania muzyki i grania na koncertach; może również nadać Twojemu instrumentowi zupełnie nowy charakter po zmieszaniu ze standardowym (EADGBE) części tuningowe. skordatura to zabawny sposób na odkrywanie wszechstronności swojego instrumentu; dlaczego nie spróbować?
Strojenie do określonego akordu
Podobnie jak w przypadku innych instrumentów smyczkowych, skordatura można użyć do stworzenia określonej jakości dźwięku. Kompozytorzy i wykonawcy epoki baroku Ayala wykorzystali tę technikę, dostrajając instrument do określonych akordów. Ten rodzaj strojenia jest nadal popularny, ponieważ pozwala graczom na tworzenie unikalnych barw, które w przeciwnym razie byłyby niedostępne.
Istnieje wiele sposobów strojenia instrumentu zgodnie z akordem. Doświadczeni muzycy mogą generować wiele różnych dźwięków, wyznaczając arpeggia i poszczególne interwały w oparciu o różne akordy (np. I–IV–V) lub przesuwając zakresy rejestrów lub zmieniając poziomy napięcia strun w odniesieniu do ich konkretnej orkiestracji lub kompozycji pożądanej w danym momencie wykonywanego utworu.
Aby nastroić instrument zgodnie z określonym akordem, musisz:
- Zapoznaj się z nutami wymaganymi dla tego konkretnego akordu.
- Ustaw odpowiednio swój instrument (niektóre instrumenty mają do tego celu specjalne struny).
- Sprawdź, czy intonacja jest prawidłowa – niewielkie różnice w wysokości mogą wymagać dalszej uwagi.
- Sprawdź dokładny temperament w całym zakresie i w razie potrzeby dokonaj drobnych korekt.
- Sfinalizuj swoje skordatura ustawienie strojenia.
Wnioski
Podsumowując skordatura jest użytecznym narzędziem grający na instrumentach strunowych który pozwala im zmieniać wysokość ich instrumentu. Od wieków jest używany w muzyce klasycznej, ludowej i popularnej. Może być nawet używany do twórczej ekspresji w improwizacji i kompozycji.
W rezultacie skordatura może być niezwykle skuteczne narzędzie dla współczesnego muzyka.
Podsumowanie skordatury
skordatura to technika strojenia stosowana głównie w przypadku instrumentów smyczkowych, takich jak skrzypce, gitara i bas. Ta technika może być wykorzystana do nadania instrumentowi unikalnego brzmienia, jednocześnie grając w standardowej notacji. Przez przestrajanie strun instrumentu, gracze mogą osiągnąć różne barwy, które otwierają niedostępne w inny sposób możliwości dla ich repertuaru i kompozycji.
Scordatury można użyć do dostosowania dowolnego instrumentu do alternatywnego systemu strojenia, a nawet do umożliwienia nowych akordów i palcowania na innym zestawie strun. Głównym celem skordatury jest tworzenie nowych harmoniczne tekstury i możliwości melodyczne ze znanymi instrumentami. Chociaż technika ta była powszechnie stosowana przez muzyków klasycznych, ostatnio stała się popularna również wśród muzyków z różnych gatunków muzycznych.
Scordatura może czasami zmieniać stroje dalej od standardu, niż niektórzy muzycy czują się komfortowo; jednak jego użycie zapewnia niesamowitą elastyczność i miejsce na kreatywność, jeśli jest stosowane prawidłowo. Muzycy, którzy wyruszają w tę podróż, są nagradzani nowatorskim sposobem odkrywania możliwości brzmieniowych swojego instrumentu poprzez eksperymentowanie z nim niekonwencjonalne stroje i głosy!
Korzyści ze skordatury
skordatura może przynieść wiele muzycznych korzyści, takich jak oferowanie graczowi większej swobody w kreatywnym występie muzycznym lub otwieranie nowych możliwości dla unikalnych pomysłów muzycznych. Pozwala także muzykom na uzyskanie ciekawych barw tonalnych „strojenie” strun instrumentu strunowego w inny sposób.
Strojenie niektórych interwałów może zapewnić większy zakres dynamiki i elastyczność, a nawet umożliwić tworzenie nietypowych akordów. Ten rodzaj „alternatywnego” strojenia jest szczególnie przydatny w przypadku instrumentów smyczkowych, takich jak skrzypce i wiolonczela – gdzie zaawansowani gracze mogą szybko przełączać się między strojeniem skordaturowym a standardowym, aby uzyskać dostęp do szerszego zakresu brzmień.
Technika ta oferuje również kompozytorom znacznie większe możliwości kreatywności, ponieważ mogą pisać muzykę specjalnie zaprojektowaną dla skordatury. Niektóre utwory mogą zyskać na dostrojeniu określonych nut wyżej lub niżej niż zwykle na jednym konkretnym instrumencie, co pozwoli im uzyskać dźwięki, których nie można by uzyskać za pomocą konwencjonalnych metod pisania na fortepian lub aranżacji organów.
Wreszcie bardziej odważni muzycy mogą używać skordatury do tworzenia atonalnych improwizacji pośród bardziej tradycyjnych utworów tonalnych – na przykład kwartety smyczkowe, w których tylko jeden muzyk używa alternatywnego stroju, mogą tworzyć zabawne zniekształcenia postrzeganych struktur harmonicznych.
Jestem Joost Nusselder, założyciel Neaera i content marketer, tata i uwielbiam wypróbowywać nowy sprzęt z gitarą w sercu mojej pasji, a wraz z moim zespołem tworzę szczegółowe artykuły na blogu od 2020 roku aby pomóc lojalnym czytelnikom z poradami dotyczącymi nagrań i gitar.
