Rytm gitara jest techniką i rolą, która spełnia dwie funkcje: zapewnia całość lub część rytmicznego pulsu w połączeniu ze śpiewakami lub innymi instrumentami; oraz zapewnienie całości lub części harmonii, tj. akordów, gdzie akord to grupa nut granych razem.
Gitarzyści rytmowi muszą dobrze rozumieć, jak zbudowane są akordy i jak współpracują, aby tworzyć skuteczne progresje.
Ponadto muszą być w stanie brzdąkać lub szarpać struny zgodnie z rytmem.
Istnieje wiele różnych stylów gitary rytmicznej, w zależności od gatunku muzyki. Na przykład gitarzyści rockowi często używają akordów mocy, podczas gdy gitarzyści jazzowi używają bardziej złożonych akordów.
Podstawy gitary rytmicznej
Podstawową techniką gry na gitarze rytmicznej jest przytrzymanie serii akordów ręką frettingową, podczas gdy brzdąkać drugą ręką rytmicznie.
Struny są zwykle uderzane kostką, chociaż niektórzy gracze używają palców.
Zaawansowana gitara rytmiczna
Bardziej rozwinięte techniki rytmiczne obejmują arpeggio, tłumienie, riffy, solówki akordowe i złożone struny.
- Arpeggia to po prostu akordy grane pojedynczo. To może nadać gitarze bardzo upiorny dźwięk, jak w otwieraczu do „Another Brick in the Wall” Pink Floyd.
- Tłumienie ma miejsce, gdy ręka frettingowa wycisza struny po brzdąkaniu, co skutkuje krótszym, perkusyjnym dźwiękiem.
- Riffy są chwytliwe, często powtarzają zagrywki, które definiują piosenkę. Dobrym przykładem jest wstęp do „Johnny B. Goode” Chucka Berry'ego.
- Solówki akordowe mają miejsce, gdy gitarzysta gra melodię piosenki za pomocą akordów zamiast pojedynczych nut. Może to być bardzo skuteczny sposób na zwiększenie zainteresowania piosenką, jak w środkowej części „Stairway to Heaven” Led Zeppelin.
- Złożone brzdąkanie brzmią dokładnie tak, jak brzmi: brzdąkające wzory, które są bardziej skomplikowane niż tylko w górę i w dół. Można ich użyć do stworzenia ciekawych rytmów i tekstur, jak na początku „Smells Like Teen Spirit” Nirvany.
Historia gitary rytmicznej
Rozwój gitary rytmicznej jest ściśle powiązany z rozwojem gitary elektrycznej.
We wczesnych latach rock and rolla gitara elektryczna była często używana jako instrument prowadzący, a gitara rytmiczna zapewniała akordy i rytmy.
Z biegiem czasu rola gitary rytmicznej stała się ważniejsza, aw latach 1970. była uważana za istotną część każdego zespołu rockowego.
Dziś gitarzyści rytmowi odgrywają zasadniczą rolę we wszystkich rodzajach muzyki, od rocka i popu po blues i jazz.
Zapewniają bicie serca zespołu i często są podstawą piosenki.
Jak grać na gitarze rytmicznej
Jeśli chcesz nauczyć się grać na gitarze rytmicznej, musisz wiedzieć o kilku rzeczach.
- Po pierwsze, musisz dobrze rozumieć akordy i ich współpracę.
- Po drugie, musisz być w stanie brzdąkać lub szarpać struny w rytm.
- I po trzecie, musisz zrozumieć różne style gitary rytmicznej i to, jak są używane w różnych gatunkach muzycznych.
Zrozumienie akordów
Akordy są tworzone przez połączenie dwóch lub więcej dźwięków granych razem. Najpopularniejszym rodzajem akordu jest triada, która składa się z trzech nut.
Triady mogą być durowe lub molowe i stanowią podstawę większości akordów gitarowych.
Aby utworzyć triadę durową, łączysz pierwszą, trzecią i piątą nutę gamy durowej. Na przykład triada C-dur składa się z nut C (pierwsza nuta), E (trzecia nuta) i G (piąta nuta).
Aby stworzyć triadę molową, łączysz pierwszą, płaską tercję i kwintę gamy durowej. Na przykład triada a-moll składa się z nut A (pierwsza nuta), C (płaska trzecia nuta) i E (piąta nuta).
Istnieją również inne rodzaje akordów, takie jak akordy septymowe, które składają się z czterech nut. Ale zrozumienie triad to dobry początek, jeśli dopiero zaczynasz grać na gitarze.
Jak brzdąkać w rytmie
Kiedy już wiesz, jak tworzyć akordy, musisz umieć grać na brzdąkaniu lub szarpać je zgodnie z rytmem. Na początku może to być trochę trudne, ale ważne jest, aby utrzymywać stały rytm i odliczać uderzenia podczas gry.
Jednym ze sposobów na ćwiczenie tego jest znalezienie metronomu lub automatu perkusyjnego ze stałym rytmem i granie razem z nim. Zacznij powoli i stopniowo zwiększaj prędkość, gdy poczujesz się komfortowo.
Innym sposobem na ćwiczenie jest znalezienie dobrze znanych piosenek i próba naśladowania partii gitary rytmicznej. Posłuchaj piosenki kilka razy, a następnie spróbuj zagrać razem z nią.
Jeśli nie możesz tego uzyskać, nie martw się. Po prostu ćwicz dalej, a w końcu to opanujesz.
Style gitary rytmicznej
Jak wspomnieliśmy wcześniej, istnieje wiele różnych stylów gitary rytmicznej w zależności od gatunku muzyki. Oto tylko kilka przykładów:
- Rock: Rockowa gitara rytmiczna jest często oparta na akordach mocy, które składają się z prymy i piątej nuty skali durowej. Akordy mocy są grane z ruchem brzdąkania w dół i są często używane w szybkich utworach.
- Blues: Bluesowa gitara rytmiczna jest często oparta na 12-taktowych progresjach bluesowych. Progresje te wykorzystują kombinację akordów durowych i molowych i są zazwyczaj grane w rytmie losowym.
- Jazz: Jazzowa gitara rytmiczna często opiera się na brzmieniach akordów, które są różnymi sposobami grania tego samego akordu. Brzmienia akordów są często bardziej złożone niż proste triady i zazwyczaj są grane z wyluzowanym rytmem swingowym.
Znani gitarzyści rytmowi w całej historii
Najbardziej znani gitarzyści to gitarzyści prowadzący, w końcu kradną show.
Ale to nie znaczy, że nie ma dobrych gitarzystów rytmicznych, a do tego sławnych.
W rzeczywistości niektóre z najpopularniejszych piosenek nie brzmiałyby tak samo bez dobrej gitary rytmicznej, która by je wspierała.
Kim są więc jedni z najbardziej znanych gitarzystów rytmicznych? Oto tylko kilka przykładów:
- Keith Richards: Richards jest najbardziej znany jako główny gitarzysta The Rolling Stones, ale jest też znakomitym gitarzystą rytmicznym. Znany jest z charakterystycznych akordów „Chuck Berry” i wyjątkowego stylu brzdąkania.
- George Harrison: Harrison był głównym gitarzystą The Beatles, ale grał też dużo na gitarze rytmicznej. Był szczególnie biegły w graniu synkopowanych rytmów, co nadało wielu utworom Beatlesów charakterystyczne brzmienie.
- Chuck Berry: Berry jest jednym z najbardziej wpływowych gitarzystów wszech czasów i był mistrzem gitary rytmicznej. Opracował swój własny charakterystyczny styl brzdąkania, który był naśladowany przez niezliczonych innych gitarzystów.
Przykłady muzyki, która wyraźnie zawiera gitarę rytmiczną
Jak wspomnieliśmy wcześniej, w większości popularnych piosenek poczesne miejsce zajmuje gitara rytmiczna. Ale niektóre piosenki są szczególnie znane ze świetnych partii gitar rytmicznych. Oto tylko kilka przykładów:
- „Satisfaction” The Rolling Stones: Ta piosenka opiera się na prostej trzyakordowej progresji, ale brzdąkanie Keitha Richardsa nadaje jej wyjątkowy dźwięk.
- „Come Together” The Beatles: Ta piosenka zawiera synkopowaną partię gitary rytmicznej, która nadaje jej chwytliwy, taneczny charakter.
- „Johnny B. Goode” Chucka Berry'ego: Ta piosenka opiera się na prostej 12-taktowej progresji bluesowej, ale styl brzdąkania Berry'ego sprawia, że brzmi ona wyjątkowo.
Wnioski
Więc masz to. Gitara rytmiczna jest ważną częścią muzyki i jest wielu znanych gitarzystów, którzy wyrobili sobie markę grając na niej.
Jestem Joost Nusselder, założyciel Neaera i content marketer, tata i uwielbiam wypróbowywać nowy sprzęt z gitarą w sercu mojej pasji, a wraz z moim zespołem tworzę szczegółowe artykuły na blogu od 2020 roku aby pomóc lojalnym czytelnikom z poradami dotyczącymi nagrań i gitar.
