Randy Rhoads był jednym z najbardziej wpływowych i ikonicznych gitarzystów wszechczasów.
Jego unikalne brzmienie i styl pomogły na nowo zdefiniować hard rock i heavy metal gatunków i wywarł trwały wpływ na wiele współczesnych popularnych zespołów.
Urodzony w Santa Monica w Kalifornii w 1956 roku, Rhoads rozpoczął swoją muzyczną podróż w młodym wieku i stał się jednym z najbardziej ukochanych i wpływowych gitarzyści w historii.
W tym artykule przyjrzymy się jego karierze i osiągnięciom, a także wpływowi, jaki wywarł na świat muzyki.
Przegląd Randy'ego Rhoadsa
Randy Rhoads był amerykańskim muzykiem i autorem tekstów, który odegrał kluczową rolę w rozwoju muzyki heavy metalowej. Jest prawdopodobnie najbardziej znany jako główny gitarzysta Ozzy'ego Osbourne'a w latach 1979-1982, w którym to czasie przyczynił się do powstania trzech albumów. Jego charakterystyczny styl, inspirowany muzyką klasyczną i jazzową, zmienił podejście gitarzystów do swojego instrumentu i ukształtował brzmienie heavy metalu.
Rhoads zaczynał jako nauczyciel gry na gitarze w Kalifornii w 1975 roku, kiedy uczęszczał do Musician's Institute w Hollywood z Ozzy'm Osbourne'em jako jednym z jego uczniów. Wkrótce po ukończeniu studiów, dzięki ogromnemu uporowi ze strony Ozzy'ego i otwartości na odkrywanie nowych stylów muzycznych, Rhoads dołączył do solowego zespołu Osbourne'a. Razem uwolnili lawinę chwytliwych riffów, żywej energii i niezapomnianych utworów, takich jak „Crazy Train”, „Mr. Crowley” i „Flying High Again” na scenę rockową.
W trakcie swojej muzycznej kariery Rhoads brał udział w pisaniu wielu innych utworów, w tym tych z Quiet Riot (1977-1979), Blizzard Of Oz (1980) i Diary Of A Madman (1981). Jego wpływ na niektórych muzyków jest głęboki, choć często niedoceniany – na przykład Steve Vai ciepło o nim mówił: „Był kimś więcej niż tylko kolejnym świetnym muzykiem… był tak wyjątkowy”. Śmiertelna tragedia Rhoadsa skróciła jego życie, pozostawiając tylko dwa albumy studyjne z Ozzym Osbourne'em, ale zmieniając rock na zawsze dzięki swojemu wyrazistemu brzmieniu.
Wczesne życie
Randall William Rhoads, często znany po prostu jako Randy Rhoads, był amerykańskim muzykiem, autorem tekstów i gitarzystą heavy metalowym, urodzonym 6 grudnia 1956 roku w Santa Monica w Kalifornii. Zaczął grać na gitarze w wieku jedenastu lat. Jego wczesne wpływy obejmowały fortepian, muzykę klasyczną i rock, zaszczepiając pasję do muzyki, która trwała przez całe życie.
Gdzie dorastał
Randy Rhoads urodził się w Santa Monica w Kalifornii 6 grudnia 1956 roku. Jego rodzice, Delores i William Rhoads byli żołnierzami, którzy chcieli przekazać synowi miłość do muzyki. Jego matka uczyła go gry na fortepianie od najmłodszych lat, a rodzina często chodziła razem na występy muzyki country.
Kiedy Randy miał siedem lat, jego rodzina przeniosła się do Burbank w Kalifornii, gdzie zaczął brać bardziej zorganizowane lekcje muzyki. Początkowo się uczył gitara klasyczna ale wkrótce potem przeszedł na rock i jazz jako główny wpływ. Zaczął brać lekcje u znanej instruktorki gry na gitarze z Los Angeles, Dony Lee i szybko stał się cudownym dzieckiem wśród swoich rówieśników. Jego naturalne talenty pozwoliły mu pominąć podstawowe koncepcje, takie jak nazwy strun i akordy, i zagłębić się w zaawansowane techniki, takie jak schematy skali i style gry palcami.
W wieku 12 lat Randy założył już swój pierwszy zespół o nazwie „Velvet Underground”, składający się głównie z kolegów ze szkoły, którzy mieli podobne zainteresowania muzyczne. Co tydzień ćwiczyli w salonie Rhoadów, zanim zadebiutowali na lokalnych imprezach i małych lokalach w okolicy. Matka Randy'ego pozwalała mu występować na żywo, o ile utrzymywał dobre stopnie w szkole, do czego starał się codziennie, dając doskonały przykład innym aspirującym muzykom, że ciężka praca się opłaca!
Jego rodzina
Randy Rhoads urodził się 6 grudnia 1956 roku w Santa Monica w Kalifornii. Był najmłodszym z trójki dzieci ojca Williama „Billa” i matki Delores Rhoads. Bill był rolnikiem, zanim został inżynierem produkcji w Pan American World Airlines, specjalizującym się w budowie pasów startowych z całego świata. Jego matka była młodą nauczycielką muzyki, która uwielbiała grać na pianinie klasycznym i wcześnie zachęcała swoje dzieci do spełniania marzeń.
Randy miał dwóch braci: Kelle, który był o 3 lata starszy; oraz Kevin, menedżer biznesowy byłego zespołu heavy metalowego Ozzy Osbourne w latach 1979–2002, który jest o 2 lata starszy od Randy'ego. Gdy chłopcy dorastali, byli narażeni na różne rodzaje muzyki ze względu na uznanie rodziców dla wielu gatunków. Takie jak muzyka klasyczna dzięki Delores i style eklektyczne, takie jak blues, jazz i country, dzięki szerokim gustom Billa w zakresie płyt, które często przywoził do domu z podróży po całym świecie podczas pracy w Pan Am.
Dorastając Randy uwielbiał grzebać w starych płytach, słuchając wszelkiego rodzaju stylów muzycznych, od rockabilly (takich jak Eddie Cochran) i Ricky Nelson (The Everly Brothers), aż po wczesne nagrania Aerosmith, takie jak Toys in The Attic wydany w 1975 roku. co Randy często opisywał, gdy hard rock zmienił kierunek w kierunku cięższego brzmienia, które później zostało wydane jako „Heavy Metal” w niektórych kręgach w latach 1981-1982 („Metal Madness”).
Jego wpływy muzyczne
Randy Rhoads urodził się w Kalifornii 6 grudnia 1956 roku i zginął tragicznie w wypadku lotniczym 19 marca 1982 roku w wieku 25 lat. Jako młodzieniec Randy studiował muzykę klasyczną i był pod wpływem swojego idola, Ritchiego Blackmore'a z Deep Purple. Spędził większość swoich młodzieńczych lat grając na gitarze wraz z płytami klasycznych zespołów rockowych, które kochał, takich jak Led Zeppelin, Cream i Paul Butterfield Blues Band.
Wczesny rozwój Rhoadsa jako muzyka koncentrował się przede wszystkim na podstawowych elementach gitary prowadzącej, takich jak szybka i precyzyjna gra w celu tworzenia solówek o mocnej melodyce. Jego twórcza fuzja teorii muzyki klasycznej z hardrockowymi strukturami ostatecznie doprowadziła do tego, że został opisany jako „wirtuoz gitary” i ktoś, kto wiedział, jak łączyć style, aby pisać zapadające w pamięć riffy. Jego styl był wyjątkowy i często szanowany przez innych muzyków, na których wpływ miały jego kompozycje.
Randy wcześnie rozpoznał potencjał heavy metalu; jego płynne połączenie tradycyjnych hard rockowych solówek z niszczącymi akordami popchnęło hard rock w kierunku, który później stał się znany jako Heavy Metal. Zdolność Rhoadsa do dodawania złożoności do skądinąd prostego heavy metalu zapewniła pokoleniom gitarzystów podstawę do opracowania własnych interpretacji gatunku.
Kariera muzyczna
Randy Rhoads był płodnym muzykiem, który swoimi umiejętnościami gry na gitarze zrewolucjonizował gatunki hard rocka i heavy metalu. Jego praca jako głównego gitarzysty Ozzy'ego Osbourne'a na początku lat 1980. zapoczątkowała nową erę w branży. Jego unikalny styl łączył elementy muzyki klasycznej, bluesa i heavy metalowego brzmienia. Praca Rhoadsa miała wpływ na rozwój gitarowych dźwięków lat 1980. i później. Był bardzo szanowanym muzykiem wśród swoich rówieśników i nadal jest ceniony za swoje innowacyjne podejście do muzyki.
Jego wczesne zespoły
Randy Rhoads był znany w całym świecie rocka i metalu jako legendarny gitarzysta. Zanim osiągnął międzynarodową sławę, miał imponujący życiorys, występując z różnymi zespołami.
Rhoads po raz pierwszy zyskał rozgłos w lokalnych zespołach z Los Angeles, takich jak Quiet Riot, gdzie grał u boku basistki Kelly Garni. Następnie dołączył do krótkotrwałego zespołu Violet Fox, zanim założył Blizzard of Ozz Ozzy'ego Osbourne'a w 1979 roku z innym gitarzystą Bobem Daisleyem, wokalistą i basistą Rudym Sarzo oraz perkusistą Aynsleyem Dunbarem. W czasie wspólnego istnienia zespołu napisali i nagrali dwa albumy – „Blizzard of Ozz” (1980) i „Diary of a Madman” (1981) – które charakteryzują styl gry Rhoadsa i melodyjną technikę solową. Jego ostatni występ studyjny miał miejsce na pośmiertnym wydawnictwie „Tribute” (1987).
Wpływ Rhoadsa wykraczał poza jego zaangażowanie w Blizzard of Oz. W 1981 roku spędził czas jako członek wpływowego twórcy metalu Wicked Alliance, zanim w 1982 roku dołączył do funk-rockowego projektu Randy'ego California o tej samej nazwie; California opisał go jako „najlepszego gitarzystę, z jakim kiedykolwiek pracował”. Rhoads pracował także z takimi artystami jak Dee Murray i Bob Daisley w ich grupie Hear 'n Aid, zanim wrócił do Quiet Riot. Grupa odniosła znaczący sukces dzięki jego pracy nad albumem „Metal Health” z 1983 roku. W następnym roku wydali debiutancki album, który osiągnął pierwsze miejsce na liście Billboard's Top 200, głównie dzięki przebojowi „Cum On Feel The Noize”.
Jego czas z Ozzym Osbourne'em
Randy Rhoads zyskał sławę dzięki swojemu unikalnemu stylowi i zaawansowanym technikom gry na gitarze, a wkrótce został zauważony przez Ozzy'ego Osbourne'a. Gdy Randy stał się częścią grupy Ozzy'ego, grając na ich pierwszym przebojowym albumie „Blizzard Of Oz” (1980) i kolejnym „Diary Of A Madman” (1981). Jego praca nad albumami łączyła elementy muzyki klasycznej/symfonicznej, jazzu i hard rocka, co uczyniło go jednym z najpopularniejszych gitarzystów lat 80. Jego solówki łączyły neoklasyczne zakręty, na które wpływ miał kompozytor Niccolo Paganini, w połączeniu ze skalami bluesowymi; Posługiwał się też harmonią nie z tej ziemi, a także melodiami wzbogaconymi o znajomość muzyki klasycznej.
Randy podniósł muzyczne brzmienie Ozzy'ego do takiego, które można było docenić zarówno za zawartość liryczną, jak i umiejętności muzyczne. Jego technika zarówno w zakresie arpeggio w stylu fingerstyle, jak i alternatywnego kostkowania położyła podwaliny pod coś, co stało się nowym standardem we współczesnej grze na gitarze metalowej. Przesuwał granice swoimi akrobacjami ramion tremolo, tworząc przesterowane, ostre brzmienie podczas występów na żywo, co dodało ich intensywności i tajemniczości.
Jego solówki, takie jak „Crazy Train”, „Mr Crowley”, „Suicide Solution” itp., spotkały się z ogromnym aplauzem publiczności na całym świecie dzięki jego błyskawicznym palcom, które wstrząsają dużymi dawkami rock n' rollowej energii na scenie, używając flamenco liże we właściwym momencie – co czyni go jednym z najwybitniejszych gitarzystów elektrycznych w muzyce hard rockowej późnych lat 70-tych i wczesnych 80-tych.
Jego solowa twórczość
Urodzony 6 grudnia 1956 roku w Santa Monica w Kalifornii Randy Rhoads był płodnym gitarzystą, najbardziej znanym ze współpracy z Ozzym Osbourne'em i Quiet Riot. Służył jako główny gitarzysta Ozzy'ego od 1979 do jego śmierci w katastrofie lotniczej w 1982. Oprócz grania dla Osbourne'a, Rhoads pracował również jako producent w studiu oraz napisał i wykonał kilka własnych piosenek.
Rhoads wydał w ciągu swojego życia dwa pełnometrażowe albumy solowe - Blizzard of Ozz (1980) i Diary of a Madman (1981). Albumy te zawierały niektóre z jego najbardziej znanych piosenek, takie jak „Crazy Train”, „Flying High Again” i „Mr Crowley”. Albumy te odniosły ogromny sukces, osiągając status platyny w Stanach Zjednoczonych i sprzedając się w milionach egzemplarzy na całym świecie, kiedy zostały wydane po raz pierwszy. Wpływ tych dwóch albumów można nadal dostrzec w różnych stylach muzycznych, od hard rocka po heavy metal i nie tylko. Styl Rhoadsa był wówczas wyjątkowy – łączył klasyczne wpływy z tradycyjnymi dźwiękami heavy metalu, aby stworzyć coś nowego i wyraźnie mocnego.
Dziedzictwo Rhoadsa jest nadal doceniane wśród gitarzystów na całym świecie – Rolling Stone umieścił go na liście „100 największych gitarzystów wszechczasów”, a Guitar World umieścił go na 8. miejscu na swojej liście „100 największych gitarzystów metalowych”. Jego wpływ na muzykę jest nadal odczuwalny, a Slash (Guns n' Roses) wymienił go jako jedną ze swoich najwcześniejszych inspiracji. Malmsteen stwierdził: „Nigdy nie będzie innego Randy'ego Rhoadsa”.
Dziedzictwo
Randy Rhoads jest powszechnie uznawany za jednego z najbardziej wpływowych gitarzystów wszechczasów. Swoim charakterystycznym stylem gry wywarł trwałe wrażenie na świecie muzyki hard rockowej i heavy metalowej. Jego twórczość i dziedzictwo nadal są pamiętane zarówno przez fanów, jak i muzyków. Przyjrzyjmy się dziedzictwu Randy'ego Rhoadsa.
Jego wpływ na heavy metal
Randy Rhoads jest uważany przez wielu za jednego z najbardziej wpływowych gitarzystów, jaki kiedykolwiek zaszczycił świat hard rocka i heavy metalu. Jego kreatywne podejście i nowatorskie wykorzystanie zarówno klasycznej teorii muzyki, jak i neoklasycznych technik shreddingu wywarły niezatarte wrażenie zarówno na fanach, jak i młodszych pokoleniach początkujących gitarzystów.
Kreatywne podejście Rhoadsa do gry solowej pozwoliło mu połączyć naukę muzyki klasycznej z ekstremalnym rockiem, tworząc pasaże muzyczne, które są jednocześnie mocne, ale harmonicznie złożone. Napisał skomplikowane aranżacje muzyczne do swoich wyszukanych solówek, które zawierały ruchy chromatyczne wykonywane z niesamowitą szybkością, zanim powróciły do struktury utworu.
Rhoads prowadził krótkie, ale wpływowe życie, które na zawsze zmieniło bieg współczesnej muzyki heavy metalowej. Powołując się na jego główną inspirację, wielu gitarzystów zaadaptowało od tego czasu unikalny styl gry na gitarze prowadzącej Rhoadsa i opracowało swój własny, unikalny sposób oddania hołdu jego spuściźnie poprzez swoje instrumentarium. Jego słynna spuścizna jest nadal hołdem składanym przez niezliczone zespoły wykonujące covery, które wiernie odtwarzają kultowe brzmienie, nad którego doskonaleniem spędził tak wiele czasu podczas swojej kariery.
Jego wpływ na grę na gitarze
Randy Rhoads jest najbardziej znany ze współpracy z Ozzym Osbourne'em, ale przez dziesięciolecia był siłą, z którą należało się liczyć w muzyce metalowej i klasycznej. Nawet dzisiaj gitarzyści wymieniają Rhoadsa jako jednego z najbardziej wpływowych gitarzystów rockowych wszechczasów.
Chociaż jego kariera została tragicznie przerwana, riffy i zagrywki Rhoadsa żyją przez pokolenia gitarzystów, którzy byli przez niego zainspirowani. On popchnął granice tego, co gitara elektryczna mógł zrobić, łącząc klasyczne elementy z metalowymi riffami i tworząc unikalne brzmienie, którego nie może powtórzyć żaden inny muzyk. Jego podejście do gry solowej wykorzystywało zamiatanie, szczypanie harmoniczne, wykorzystywanie egzotycznych akordów i kreatywne frazowanie – posuwając się nawet dalej niż jego współcześni, tacy jak Eddie Van Halen.
Zaangażowanie Rhoadsa w rozwijanie swojego rzemiosła wykraczało poza występy na żywo w kierunku kompozycji. Niektóre z jego najbardziej wpływowych utworów to „Crazy Train” z albumu Blizzard of Ozz z lat 1980. i „Dee” z Diary Of A Madman — pomagając w ten sposób utrwalić grzmiące partie solowe Glenna Tiptona we wczesnych latach Judas Priest tuż przed odkryciem pisków Rhoadsa na British Steel z 1981 roku. Inne utwory, takie jak „Over The Mountain”, również wyróżniają się melodyjną gładkością wśród ciężkich przesterowanych podtekstów, tworząc muzyczną grację, która uczyniła go jednym z najbardziej wpływowych muzyków w muzyce heavy metalowej.
Dziedzictwo Randy'ego Rhoadsa żyje do dziś; inspirując wielu młodych instrumentalistów – podbijając serca i rozumiejąc różne gatunki, jednocześnie wstrząsając podstawami, na których ugruntował się hard rock po przybyciu do Ameryki Północnej pod koniec lat 1970.
Jego wpływ na przyszłe pokolenia
Muzyczna spuścizna Randy'ego Rhoadsa przetrwała długo po tym, jak zginął w wypadku lotniczym w 1982 roku. Jego wpływ wciąż można usłyszeć w dzisiejszych zespołach metalowych, od Iron Maiden po Black Sabbath i nie tylko. Jego charakterystyczne przejścia, zaawansowane zagrywki gitarowe i styl gry solo uczyniły go pionierem swojej epoki i położyły podwaliny pod wielu przyszłych gitarzystów.
Rhoads inspirował zarówno muzyków metalowych, jak i klasycznych rockmanów swoimi śmiałymi zagrywkami, doskonale wkomponowanymi technikami harmonicznymi, solówkami inspirowanymi klasyką, kreatywnym wykorzystaniem różnych otwartych strojów i niezrównanym podejściem do stukania. Tworzył muzykę, która nie tylko budziła emocje, ale też zwracała uwagę swoją zniewalającą złożonością.
Rhoads miał charakterystyczny dźwięk, który był często naśladowany, ale nigdy tak naprawdę nie był powielany przez innych gitarzystów. Przez lata pomagał kształtować oblicze heavy metalu dzięki klasycznym hitom, takim jak „Crazy Train”, „Mr. Crowley” i „Over The Mountain” w latach 1980-tych, jednocześnie redefiniując techniczne granice grania na gitarze hard rocka/heavy metalu w tamtym okresie poprzez swoje solowe albumy, które do dziś są czczone przez słuchaczy jako ponadczasowe arcydzieła swojego gatunku.
Randy Rhoads był nie tylko jedną z pionierskich postaci heavy metalu w naszym współczesnym społeczeństwie, ale jest również uznawany za mającego ogromny wpływ na przyszłe pokolenia młodych muzyków, którzy chcą odcisnąć swoje piętno na tym świecie dzięki mocy i energii, które tylko prawdziwe idealistyczna muzyka może zapewnić nam wszystkim.
Rhoads był oddanym i pełnym pasji muzykiem, który wierzył w znaczenie edukacji muzycznej. Często udzielał lekcji gry na gitarze i pracował z młodymi muzykami, dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem z innymi. Po jego przedwczesnej śmierci jego rodzina założyła Fundację Edukacyjną Randy'ego Rhoadsa, aby kontynuować jego dziedzictwo polegające na wspieraniu i zachęcaniu do edukacji muzycznej.
Wnioski
Podsumowując, nie ma wątpliwości, że Randy Rhoads był niezwykle wpływową postacią w świecie muzyki. Jego styl był wyjątkowy i miał ogromny wpływ na brzmienie współczesnego heavy metalu. Był również niesamowicie uzdolniony technicznie, potrafił grać złożone solówki, a także był inspirującym autorem piosenek. W końcu był wspaniałym nauczycielem, ucząc wielu wspaniałych współczesnych gitarzystów. Dziedzictwo Rhoadsa będzie żyło przez wiele nadchodzących dziesięcioleci.
Podsumowanie kariery i spuścizny Randy'ego Rhoadsa
Randy Rhoads był multiinstrumentalistą, autorem tekstów i muzycznym wizjonerem, który wywarł ogromny wpływ na scenę rockową i heavy metalową. Klasycznie wyszkolony muzyk z Kalifornii, zyskał sławę jako gitarzysta prowadzący solowego zespołu Ozzy'ego Osbourne'a w 1980 roku. Dzięki swojej sprawności technicznej i innowacyjnej energii zrewolucjonizował gitarę metalową i jest powszechnie uważany za jednego z najbardziej wpływowych muzyków w historii rocka.
Kariera Rhoadsa trwała tylko cztery lata przed jego przedwczesną śmiercią w 1982 roku. W tym czasie wydał dwa albumy studyjne z Osbourne'em — Blizzard of Ozz (1980) i Diary of a Madman (1981) — oba do dziś pozostają wysoko cenionymi arcydziełami heavy metalu. . Jego pisanie piosenek charakteryzowało się skomplikowanymi harmoniami, agresywną muzykalnością i klasycznymi technikami, takimi jak zamiatanie i stukanie. Wykorzystał również rozszerzone techniki gry na gitarze, takie jak zakręty w stylu whammy bar, aby nadać charakterystycznej głębi brzmieniu.
Wpływ, jaki Randy Rhoads wywarł na współczesną muzykę, jest ogromny, od gitarzystów heavy metalowych, którzy są jego idolami, po hard rockowców, którzy budują swoje brzmienie wokół jego stylu. Jego życie i karierę uczczono w książkach poświęconych jego pamięci; istnieje obecnie krajowy fundusz stypendialny dla początkujących muzyków; na jego cześć odbywają się festiwale; posągi są budowane na całym świecie; a niektórzy mieszczanie nazwali nawet szkoły jego imieniem! Ukochana legenda żyje dzięki swojemu definiującemu pokoleniu wkładowi w świat muzyki — trwałemu dziedzictwu, które do dziś kształtuje fanów na całym świecie.
Jestem Joost Nusselder, założyciel Neaera i content marketer, tata i uwielbiam wypróbowywać nowy sprzęt z gitarą w sercu mojej pasji, a wraz z moim zespołem tworzę szczegółowe artykuły na blogu od 2020 roku aby pomóc lojalnym czytelnikom z poradami dotyczącymi nagrań i gitar.
