In muziekuitvoeringen en notatie geeft legato (Italiaans voor 'aan elkaar gebonden') aan dat muzieknoten soepel en met elkaar verbonden worden gespeeld of gezongen. Dat wil zeggen, de speler gaat van noot naar noot zonder tussenliggende stilte. Legato techniek is vereist voor onduidelijke uitvoering, maar in tegenstelling tot onduidelijkheid (zoals die term voor sommige instrumenten wordt geïnterpreteerd), verbiedt legato herticuleren niet. Standaardnotatie geeft legato aan met het woord legato, of met een smet (een gebogen lijn) onder noten die één legato-groep vormen. Legato is, net als staccato, een soort articulatie. Er is een tussenliggende articulatie die ofwel mezzo staccato of niet-legato wordt genoemd (soms aangeduid als "portato").
Hoe legato te bereiken in gitaarspel?
Sommige gitaristen gebruiken een techniek genaamd “hamerslagen', terwijl anderen een techniek gebruiken die 'pull-offs' wordt genoemd.
Hammer-ons worden uitgevoerd door de vingers van de linkerhand op de juiste frets te plaatsen en deze vervolgens op de snaren te "hameren". Deze actie zorgt ervoor dat de snaar trilt en een noot produceert.
Pull-offs worden uitgevoerd door de snaar met de rechterhand te plukken en vervolgens de linkervinger van de snaar te "trekken". Deze actie zorgt er ook voor dat de snaar trilt en een noot produceert.
Beide technieken kunnen worden gebruikt om legato-passages te maken, zoals vele anderen graag doen glijdend en hybride plukken.
Het moeilijkste bij legato spelen is het houden van de aanvallen en luidheid consistent over alle noten om het echt te laten klinken als een continue "rollende" beweging.
Ik ben Joost Nusselder, de oprichter van Neaera en een contentmarketeer, vader, en ik hou ervan om nieuwe apparatuur uit te proberen met gitaar in het hart van mijn passie, en samen met mijn team maak ik sinds 2020 diepgaande blogartikelen om trouwe lezers te helpen met opname- en gitaartips.
