De Gibson Flying V is een elektrische gitaar model voor het eerst uitgebracht door Gibson in 1958. De Flying V bood een radicaal, "futuristisch" carrosserieontwerp, net als zijn broers en zussen de Explorer die in hetzelfde jaar werd uitgebracht en de Moderne, die werd ontworpen in 1957 maar pas in 1982 werd uitgebracht.
Introductie
De Flying V-gitaar is een van de meest iconische en herkenbare gitaren ter wereld. Het is in de loop der jaren door verschillende invloedrijke muzikanten gebruikt en het is door velen een zeer gewilde gitaar. Maar waar komt dit iconische instrument vandaan? Laten we de geschiedenis van de Flying V-gitaar eens nader bekijken en zijn mysterieuze oorsprong ontdekken.
Geschiedenis van de Vliegende V
In 1958 schudde Gibson het muzieklandschap wakker met de release van hun nieuwe vliegende V elektrische gitaar. Ontworpen door Ted McCarty en trainer/gitarist Johnny Smith, zorgde het voor veel opschudding in de muziekwereld. In tegenstelling tot eerdere modellen was dit nieuwe ontwerp net zo gedurfd en avant-garde als de muziek die de spelers produceerden.
Hoewel er vóór dit punt onconventionele ontwerpen waren, had geen van hen zo'n onuitwisbare impact op muzikanten. Het frame van het instrument was revolutionair in zijn schuine lichaamsvorm die naar de hals van de gitaar wees. Het ontwerp was een combinatie van hoekige lijnen en rondingen die zowel professionele als amateurmuzikanten aansprak.
Vanaf het begin tot vandaag heeft het verbouwing of veranderingen ondergaan vanwege zijn unieke vorm, waardoor het moeilijk is om meerdere instrumenten tegelijk te produceren of te bespelen vanwege verschillende duurzaamheidseisen voor het spelen van liveshows voor iemands persoonlijke specificaties voor wat werkt met uw persoonlijke stijl, sonisch of esthetisch samen met aanpassingen om de sterkte te optimaliseren zonder in te boeten aan geluidskwaliteit. Al deze aspecten hebben ervoor gezorgd dat dit iconische instrument na meer dan 60 jaar in de muziekscene nog steeds relevant is.
Ontwerp en ontwikkeling
De Flying V is een iconische gitaarvorm die in de loop der jaren is geëvolueerd. Het werd voor het eerst bedacht in de jaren 1950 en is sindsdien een hoofdbestanddeel van de populaire muziek geworden. Het ontwerp is zeer invloedrijk geweest in de gitaarindustrie en de unieke vorm is synoniem geworden met zwaar metaal en rock-'n-roll. Laten we eens kijken naar het ontwerp en de ontwikkeling van de Flying V om zijn plaats in de wereld van het gitaarspel beter te begrijpen.
Gibsons originele Flying V
De Gibson Flying V is een iconische gitaarvorm die populair is sinds de introductie in 1958. De Flying V, ontwikkeld onder leiding van Gibson's president, Ted McCarty, werd oorspronkelijk uitgebracht als onderdeel van de Modernistic Series van dat jaar, samen met zijn broer, de Explorer.
De Gibson Flying V is ontworpen om zich te onderscheiden van andere modellen en om tegemoet te komen aan moderne muziekstijlen zoals rock and roll. Beide modellen hadden afgeschuinde randen, scherp gehoekte hoorns, een diep uitgesneden nekzak en een slagplaat met een trapeziumvorm in het midden. Het radicale ontwerp van de Gibson Flying V maakte het meteen een hit bij gitaristen die op zoek waren naar iets nieuws en opwindends. Het was in deze periode ook prominent aanwezig in reclamecampagnes, waardoor het populairder werd onder muzikanten.
De originele Flying V had twee verschillende contouren: een onder de brugpick-up en een andere onder de halspick-up. Met deze functie konden spelers schakelen tussen pickups terwijl ze hun instrument naar beide kanten kantelden - waardoor ze meer toonmogelijkheden kregen dan ooit tevoren. Sindsdien heeft Gibson vele variaties op het oorspronkelijke ontwerp uitgebracht, waaronder verschillende afwerkingsopties, hardware-upgrades en alternatieve houtkeuzes zoals Korina of ebbenhout in plaats van mahonie voor dat klassieke 'Flying V'-geluid!
Ontwikkeling van de Flying V
De Flying V-gitaar werd voor het eerst geïntroduceerd in 1958 door de Gibson Guitar Corporation en is een van de meest herkenbare elektrische gitaarontwerpen ooit gemaakt. Het idee voor deze unieke vorm kwam van gitarist, ontdekkingsreiziger en uitvinder Orville Gibson en zijn ontwerpteam van Ted McCarty en Les Paul.
Vanwege de ongebruikelijke vorm en het hoge gewicht kreeg de Flying V veel aandacht van zowel muzikanten als consumenten toen deze voor het eerst werd uitgebracht. Deze aandacht was niet alleen vanwege de esthetische aantrekkingskracht, maar ook omdat het een ergonomisch voordeel bood: aangezien het zowel aan de onder- als bovenkant van het lichaam in evenwicht is, veroorzaakt langdurig spelen minder ongemak dan welk standaardmodel dan ook.
Ondanks zijn aanvankelijke populariteit, daalde de verkoop in de loop van de tijd vanwege het grote formaat, de hoge productiekosten en de spanning op de toegang tot de bovenste fret als gevolg van uitgebreid gebruik buiten de traditionele toonbereiken. Dit bracht Gibson ertoe de productie na 1969 op te schorten totdat de productie in 1976 weer werd hervat met nieuwe ontwerpen in 1979 met ingrijpende aanpassingen zoals scherpere hoorns, een afgeslankt nekgewricht met verbeterde toegang tot de bovenste fret, twee humbucker-pickups in plaats van slechts één, enz.
Deze heropleving zou echter van korte duur zijn, aangezien Gibson in 1986 opnieuw alle productie stopzette nadat hij de resterende voorraden tegen gereduceerde prijzen had verkocht via postordercatalogi in het begin van de jaren negentig, voordat ze in 1990 opnieuw bijgewerkte modellen uitbrachten onder de limited edition Flying V B-2001. collectie met een Floyd Rose tremolo-brugsysteem dat om de paar jaar op sommige modellen werd verwerkt in de hedendaagse line-up.
Populariteit van de Flying V
De Flying V is uitgegroeid tot een van de meest iconische gitaren in de rockgeschiedenis en is geliefd bij veel gitaristen. Het is in de loop der jaren enorm populair geworden, maar waar komt het vandaan? Laten we eens terugkijken op de geschiedenis van de Flying V en hoe deze zo populair werd.
Rise to Fame in de jaren tachtig
De Flying V, met zijn unieke hoekige ontwerp, verscheen voor het eerst in 1958, maar pas in de jaren tachtig begon hij wijdverspreid populair te worden. De body van de gitaar, genoemd naar zijn 'V'-vorm, heeft twee uitsparingen van gelijke grootte aan weerszijden van een symmetrische puntige onderhoorn.
De Flying V kwam op het toneel toen artiesten als Kirk Hammett en Ed Van Halen ze begonnen te gebruiken als onderdeel van hun adembenemende optredens. Nog steeds populair vandaag, blijven bands als Metallica en Megadeth ze gebruiken als onderdeel van hun setlists.
Ontwerpers begrepen al snel de aantrekkingskracht van deze in het oog springende gitaar en begonnen modellen te produceren met glinsterende afwerkingen en kleuren die voorheen alleen op elektrische gitaren te zien waren. Deze plotselinge vraag ernaar leidde tot veranderingen in het ontwerp in de hele industrie toen bedrijven creatieve alternatieven begonnen aan te bieden, waaronder dubbelhalsversies ervan en andere variaties, waardoor het een stijlicoon werd, niet alleen voor rockmuzikanten, maar ook voor publiek over de hele wereld.
Het was tijdens deze periode dat mensen Gibson's originele Flying V-gitaar begonnen te omarmen, wat resulteerde in een ongelooflijke toestroom van verkopen van vintage modellen tot moderne reproducties op alle niveaus - resulterend in zijn ongetwijfeld iconische status binnen de muziekgeschiedenis van vandaag!
Vliegende V in populaire muziek
De Flying V kreeg voor het eerst bekendheid toen Gibson het nieuwe ontwerp in 1958 onthulde. Hoewel het voor die tijd al een paar jaar bestond, zorgde de ontwikkeling van nieuwere en meer geavanceerde modellen met updates zoals humbuckers en trapeze-staartstukken vergrootten de zichtbaarheid en gaven hem het potentieel om een iconische gitaar te worden.
In de populaire muziek werden rocksterren zoals Jimi Hendrix, Keith Richards van The Rolling Stones, BB King en Albert King in de jaren zestig en zeventig gezien met dit opvallende instrument rond podia en studio's. Hoewel de Flying V een groot deel uitmaakte van de bluesgeschiedenis en -cultuur, preludeerde de Flying V metalgenres zoals glam metal in de jaren tachtig, die uitgebreid gebruik maakten van zijn suggestieve esthetiek; bands als KISS gebruikten consequent Flying Vs gedurende hun hele carrière.
Meer iconische spelers droegen bij aan het steeds groter wordende bereik: Angus Young van AC/DC gebruikte jarenlang een karmozijnrode Gibson Flying V met handgeschilderde 'Devil Horns' erop; Lenny Kravitz gaf de voorkeur aan een afgeslankte witte versie genaamd 'White Falcon'; Billy Gibbons van ZZ Top stond bekend om zijn wit Epiphone model geschilderd in strepen door Drum City Glamour Company en populaire rockberoemdheid Dave Grohl vond succes met zijn kenmerkende blauwe Epiphone-model genaamd 'The Giplinator' - waarmee deze elektrische schoonheid nog verder in de reguliere media werd gekatapulteerd!
Hoewel men dacht dat het na de jaren negentig enigszins was uitgestorven vanwege de opkomst van andere nieuwe ontwerpen (zoals Super Strat), is er een onmiskenbare heropleving van recentere bands zoals Black Veil Brides, evenals een gestage groei van op maat gemaakte gitaarbouwwinkels die klassieke modellen reproduceren. voor moderne elektrische gitaristen - een nieuwe creatieve uitlaatklep voor diegenen die geïnteresseerd zijn in het verkennen van sonische mogelijkheden door middel van ontwerpproductie en experimenten.
Huidige varianten van de Flying V
De Flying V-gitaar is een iconisch ontwerp dat al bestaat sinds 1958. Sindsdien zijn er talloze variaties op het instrument uitgebracht door verschillende fabrikanten en artiesten. Dit artikel gaat in op de huidige variaties van de Flying V, evenals enkele van de meest populaire modellen die vandaag beschikbaar zijn.
Moderne varianten van de Flying V
Sinds zijn introductie in 1958-modellen is de Flying V een iconische gitaarvorm geworden en zijn aantrekkingskracht blijft groeien. Met de groeiende vraag creëren fabrikanten meer variaties op het oorspronkelijke ontwerp met de moderne technologie van vandaag. Hier zijn een paar van de moderne versies van deze geliefde klassieker:
-De Gibson Flying V 2016 T: Dit model heeft een mahoniehouten body met een traditioneel archtop-profiel - met warme tinten terwijl de structurele integriteit behouden blijft. Het beschikt ook over een ebbenhouten toets en titaniumoxide fretdraad, twee vintage-stijl humbucker-pickups en witte binding rond de randen van de body voor stijl en bescherming tegen slijtage.
-Schecter Omen Extreme-6: met een dubbele cutaway-stijl die doet denken aan vintage V's, maar met zwaardere elektronica, waaronder een Floyd Rose tremolobrug, Grover-tuners, door Duncan ontworpen actieve humbuckers en 24 Jumbo-frets - deze moderne variant van de Flying V zal zeker leveren veel sustain en rockkracht.
-Stevens Guitars V2 Soloist: gedurfde styling met een mahoniehouten body voor klassieke tonen, drie Seymour Duncan Alnico Magnetic Pole-pickups aangedreven door een enkele volumeknop voor ultieme toonregeling. Naast zijn prachtige uiterlijk, geaccentueerd door crème binding op de hals en body, beschikt hij ook over twee splitring humbuckers die veel flexibiliteit bieden als het gaat om toonselectie.
-ESP Blaze Bich: Deze gedurfde variatie op hun klassieke Bich-lichaamsstijl heeft een doorlopende halsconstructie die esdoornhout en mahonie combineert voor extra verdediging tegen feedback tijdens live optredens of opnames in studio-instellingen. Uitgerust met door ESP ontworpen ALH10-pickups die speciaal zijn ontworpen om organische koperblazers zoals trompetten of saxofoons na te bootsen, terwijl ze alle verwachte helderheid behouden van met humbucker uitgeruste gitaren.
Aangepaste Flying V-gitaren
Sinds de oprichting heeft de Flying V een iconische status binnen de muziekgemeenschap ontwikkeld en talloze custom makers geïnspireerd om hun eigen versies te creëren. Terwijl sommigen ervoor hebben gekozen om het eenvoudige klassieke ontwerp en de esthetiek van de originele Gibson-modellen te behouden, hebben andere fabrikanten de traditie verlaten om unieke functies toe te voegen en bestaande te wijzigen. Hieronder volgen enkele moderne aanpassingen aan deze klassieke gitaar.
Pickups: sommige fabrikanten hebben vergelijkbare "V"-pickups vervangen door krachtigere humbuckers, wat resulteert in een groter geluid met meer definitie.
Hardware: om de speelbaarheid van een Flying V-ontwerp te verbeteren, zullen veel bedrijven kiezen voor lichtere tuners of riemknoppen. Bovendien bieden velen een verscheidenheid aan afwerkingen om elk individueel instrument uniek te maken.
Snaren: Het is voor fabrikanten steeds populairder geworden om de snaarlengte bij bepaalde modellen met maximaal 2 cm te vergroten; Dit resulteert in hogere toonhoogtes dan wat kan worden bereikt op een standaard gitaarhalslengte van 5 ½ inch (24 cm).
Body: Fabrikanten hebben geëxperimenteerd met verschillende materialen zoals akoestiek en zelfs exotische soorten zoals glas- of koolstofvezelcomposieten die opmerkelijke geluiden produceren maar speciale behandeling en onderhoud vereisen.
Conclusie
De Flying V-gitaar is een van de meest iconische gitaren uit het rock-'n-roll-tijdperk. Door zijn kenmerkende vorm en geluid is het voor veel muzikanten het ultieme symbool van rock-'n-roll. Het coole ontwerp en de unieke toon hebben hem geholpen de tand des tijds te doorstaan en een van de meest herkenbare elektrische gitaren ter wereld te blijven. In dit artikel hebben we de geschiedenis en oorsprong van de Flying V-gitaar onderzocht, evenals de impact ervan op de muziekwereld.
De erfenis van de Flying V
Weinig gitaarontwerpen hebben zo'n grote impact gehad als de Gibson Flying V. Dit unieke instrument, gelanceerd in 1958, heeft generaties spelers geïnspireerd om nieuwe muzikale hoogten te bereiken, waaronder Jimmy Page van Led Zeppelin en bluespionier Albert King. Met zijn space-age styling is het geen wonder dat de Flying V nog steeds een van de meest iconische elektrische gitaren ooit is gemaakt.
Het iconische ontwerp van de Flying V vindt zijn oorsprong in de vooruitgang van de lucht- en ruimtevaarttechnologie in de vroege jaren 1950. Vervaardigd uit massief mahonie en afgewerkt met een kenmerkende puntige kop, waren veel gitaristen dol op het uiterlijk, maar werden aanvankelijk afgeschrikt door het gewicht en de agressieve klank. Gibson reageerde door lichtere materialen en elektronica-upgrades te introduceren, die zijn populariteit door de decennia heen hielpen.
Tegenwoordig blijven moderne versies van Gibson's Flying V populair onder spelers die op zoek zijn naar maximale resonantie en sustain op het podium of in de studio, met verbeteringen zoals verminderde nekhoeken en aangepaste componenten zoals sustainblokken of ultramoderne opties voor gewichtsvermindering. Naarmate de tijd verstrijkt, zullen nieuwe generaties blijven worden blootgesteld aan zijn onmiskenbare vorm - symbolisch voor rock 'n' roll!'
Ik ben Joost Nusselder, de oprichter van Neaera en een contentmarketeer, vader, en ik hou ervan om nieuwe apparatuur uit te proberen met gitaar in het hart van mijn passie, en samen met mijn team maak ik sinds 2020 diepgaande blogartikelen om trouwe lezers te helpen met opname- en gitaartips.
