Í andrúmsloftshljóði og hávaðamengun, umhverfishljóðstig (stundum kallað bakgrunnur hávaði stig, viðmiðunarhljóðstig eða hljóðstig í herbergi) er bakgrunnshljóðþrýstingsstig á tilteknum stað, venjulega tilgreint sem viðmiðunarstig til að rannsaka nýjan uppáþrengjandi hljóðgjafa.
Umhverfishljóðstig eru oft mæld í því skyni að kortleggja hljóðskilyrði yfir rýmisskipulagi til að skilja breytileika þeirra eftir stað.
Í þessu tilviki er afurð rannsóknarinnar hljóðlínukort. Að öðrum kosti er hægt að mæla umhverfishávaða til að gefa viðmiðunarpunkt til að greina uppáþrengjandi hljóð í tilteknu umhverfi.
Til dæmis, stundum er hávaði flugvéla rannsakaður með því að mæla umhverfishljóð án þess að yfirflug sé til staðar, og rannsaka síðan hávaðauppbótina með mælingum eða tölvulíkingu á yfirflugsatburðum.
Eða hávaði á akbraut er mældur sem umhverfishljóð, áður en sett er upp ímyndaða hávaðahindrun sem ætlað er að draga úr því umhverfishávaðastigi. Umhverfishljóðstig er mælt með hljóðstigsmæli.
Það er venjulega mælt í dB yfir viðmiðunarþrýstingsstigi sem er 0.00002 Pa, þ.e. 20 μPa (micropascals) í SI-einingum. Pascal er newton á hvern fermetra.
Einingakerfi sentímetra-grömm-sekúndu, viðmiðunarstig til að mæla umhverfishljóðstig er 0.0002 dyn/cm2.
Algengast er að umhverfishljóðstig sé mæld með tíðnivigtarsíu, sú algengasta er A-vigtarkvarði, þannig að mælingar sem myndast eru táknaðar dB(A), eða desibel á A-vigtarkvarða.
Ég er Joost Nusselder, stofnandi Neaera og efnismarkaður, pabbi og elska að prófa nýjan búnað með gítar í hjarta ástríðu minnar, og ásamt teyminu mínu hef ég verið að búa til ítarlegar blogggreinar síðan 2020 til að aðstoða dygga lesendur með upptökur og gítarráð.
