ریف روی گیتار چیست؟ ملودی که قلاب می کند

هنگام گوش دادن به یک آهنگ، قابل توجه ترین قسمت ریف است. این ملودی است که در سر مردم گیر می کند و معمولاً همان چیزی است که یک آهنگ را به یاد ماندنی می کند.

ریف جذاب است و معمولاً ساده ترین قسمت آهنگ برای به خاطر سپردن است. همچنین یکی از مهم ترین بخش های آهنگ است، زیرا می تواند یک آهنگ را بسازد یا شکسته شود.

این پست توضیح می‌دهد که ریف گیتار چیست، چگونه می‌توان آن را نواخت و محبوب‌ترین ریف‌های تمام دوران را یادداشت کرد.

ریف چیست؟

در موسیقی، ریف اساساً یک نت یا دنباله آکورد تکرار شده است که از بقیه آهنگ متمایز است. ریف ها معمولا روی آن ها پخش می شوند گیتار برقی، اما آنها را می توان با هر سازی نواخت.

کلمه ریف یک اصطلاح راک اند رول است که به سادگی به معنای "ملودی" است. به همین موضوع در موسیقی کلاسیک موتیف یا در موزیکال تم می گویند.

ریف ها فقط تکرار الگوهای نت هایی هستند که ملودی جذابی ایجاد می کنند. آنها را می توان با هر ساز نواخت اما معمولاً با ساز همراه است گیتار.

بهترین کار این است که ریف را به عنوان آن آهنگ به یاد ماندنی یا کری که در ذهن شما گیر می کند در نظر بگیرید.

معروف ترین ریف گیتار را در نظر بگیرید، دود بر روی آب توسط Deep Purple، که نوعی ریف مقدماتی است که همه به یاد دارند. کل آهنگ اساسا یک ریف بزرگ است.

یا مثال دیگر افتتاحیه است پله به بهشت توسط لد زپلین آن ریف گیتار آغازین یکی از نمادین ترین و به یاد ماندنی ترین در تمام موسیقی راک است.

یک ریف گیتار معمولاً با خط بیس و درام همراه است و می تواند قلاب اصلی یک آهنگ یا فقط بخش کوچکی از آهنگسازی کلی باشد.

ریف ها می توانند ساده یا پیچیده باشند، اما همه آنها یک چیز مشترک دارند: جذاب و به یاد ماندنی.

اکثر آهنگ های راک اند رول دارای یک ریف کلاسیک هستند که همه آن را می شناسند و دوست دارند.

بنابراین، ریف‌ها بخش مهمی از بسیاری از آهنگ‌ها هستند و می‌توانند آهنگی را به یاد ماندنی‌تر و جذاب‌تر کنند – این باعث می‌شود آنها برای پخش رادیویی ایده‌آل باشند.

ریف به چه معناست؟

همانطور که در بالا ذکر شد، ریف ساده ای است که در اصطلاحات راک اند رول برای توصیف یک ملودی استفاده می شود.

اصطلاح "ریف" اولین بار در دهه 1930 برای توصیف یک موتیف تکراری در یک قطعه موسیقی استفاده شد و تصور می شود که شکل کوتاه شده کلمه "refrain" باشد.

اولین استفاده از اصطلاح "ریف" در رابطه با گیتار در شماره ای از مجله بیلبورد در سال 1942 بود. این کلمه برای توصیف قسمت تکراری گیتار در یک آهنگ استفاده شد.

با این حال، تا دهه 1950 بود که اصطلاح "ریف" به طور گسترده ای برای توصیف یک ملودی مکرر یا پیشرفت آکوردی که روی گیتار پخش می شد استفاده شد.

اصطلاح "ریف" احتمالاً در دهه 1950 به دلیل محبوبیت گیتار الکتریک و راک اند رول رایج شد.

چه چیزی یک ریف گیتار عالی را می سازد؟

به طور کلی، بهترین ریف های گیتار یک چیز مشترک دارند: آنها نسبتا ساده هستند.

یک ریف گیتار خوب، جذاب، ریتمیک و ساده است. یک ریف گیتار عالی، ریف‌ای است که باعث می‌شود افراد پس از شنیدن آن، بخش خاصی از آهنگ را زمزمه کنند.

اگرچه می‌توان ریف‌های گیتاری مؤثری ساخت که ساده نباشند، اما هرچه یک ریف پیچیده‌تر ایجاد شود، کمتر به یاد ماندنی می‌شود. یک ریف گیتار نمادین باید ساده باشد تا بتواند خاطره انگیز باشد.

خاستگاه ریف ها

ریف گیتار منحصر به موسیقی راک نیست - در واقع از موسیقی کلاسیک سرچشمه می گیرد.

در موسیقی، اوستیناتو (برگرفته از ایتالیایی: سرسخت، مقایسه کنید انگلیسی: "مجبور") یک موتیف یا عبارتی است که به طور مداوم با همان صدای موسیقی، معمولاً در یک گام تکرار می شود.

شناخته شده ترین اثر مبتنی بر اوستیناتو ممکن است بولرو راول باشد. ایده تکراری ممکن است یک الگوی ریتمیک، بخشی از یک آهنگ یا یک ملودی کامل به خودی خود باشد.

هر دو ostinatos و ostinati اشکال جمع انگلیسی پذیرفته شده هستند، که دومی منعکس کننده ریشه شناسی ایتالیایی کلمه است.

به بیان دقیق، ostinati باید تکرار دقیقی داشته باشد، اما در استفاده رایج، این اصطلاح تکرار با تنوع و توسعه را پوشش می‌دهد، مانند تغییر یک خط استیناتو برای تناسب با هارمونی‌ها یا کلیدها در حال تغییر.

در زمینه موسیقی فیلم، کلودیا گوربمن اوستیناتو را به عنوان یک فیگور ملودیک یا ریتمیک مکرر تعریف می‌کند که صحنه‌هایی را به جلو می‌برد که فاقد کنش بصری پویا هستند.

اوستیناتو نقش مهمی در آن ایفا می کند موسیقی بداهه، راک و جاز، که در آن اغلب به عنوان ریف یا خون آشام نامیده می شود.

یک «مورد علاقه تکنیک از نویسندگان جاز معاصر، اوستیاتی اغلب در جاز مودال و لاتین، موسیقی سنتی آفریقا، از جمله موسیقی گناوا، و بوگی ووگی استفاده می شود.

بلوز و جاز نیز بر ریف های گیتار تأثیر گذاشتند. با این حال، آن ریف ها به اندازه ریف نمادین Smoke on the Water خاطره انگیز نیستند.

نحوه استفاده از ریف در نوازندگی

یادگیری ریف گیتار یک راه عالی برای بهبود نوازندگی گیتار و نوازندگی است. بسیاری از ریف های کلاسیک بر اساس نت های ساده ای هستند که اکثر مردم می توانند نواختن را یاد بگیرند.

برای کسانی که به دنبال یادگیری ریف های گیتار هستند، آهنگ "بیا همانطور که هستی" از نیروانا یک آهنگ خوب برای مبتدیان است. ریف بر اساس یک سکانس سه نت است که یادگیری و نواختن آن آسان است.

ریف ها معمولاً از چند نت یا آکورد ساده تشکیل شده اند و می توان آنها را به هر ترتیبی نواخت. این باعث می شود که آنها به راحتی یاد بگیرند و به خاطر بسپارند.

ریف‌ها را می‌توان در ابتدا به آرامی نواخت تا از آن‌ها استفاده کند و سپس با راحت‌تر شدن با نت‌ها، سرعت را افزایش داد.

ریف ها را می توان به روش های مختلفی بازی کرد.

رایج‌ترین روش این است که به سادگی ریف را بارها و بارها تکرار کنید، چه به تنهایی یا به عنوان بخشی از یک ترکیب بزرگتر. این به عنوان ریف گیتار «ریتم» یا «لید» شناخته می شود.

یکی دیگر از راه‌های رایج برای استفاده از ریف، تغییر نت‌ها در هر بار پخش است. این به ریف کیفیت "خوانندگی" بیشتری می دهد و می تواند گوش دادن به آن را جذاب تر کند.

همچنین می توانید ریف ها را با استفاده از تکنیک های مختلف مانند صامت کردن کف دست یا برداشتن ترمولو بازی کنید. این کار بافت متفاوتی به صدا اضافه می کند و می تواند ریف را بیشتر برجسته کند.

در نهایت می‌توانید ریف‌ها را در موقعیت‌های مختلف روی گردن گیتار بزنید. این به شما گزینه های بیشتری برای ایجاد ملودی های جالب می دهد و می تواند صدای نواختن شما را روان تر کند.

به عنوان مثال، امکان نواختن ریف های گیتار مانند Seven Nation Army توسط The White Stripes در پوزیشن های مختلف وجود دارد.

بیشتر ریف با انگشت اول روی سیم 1 نواخته می شود. اما می توان آن را بیش از یک راه بازی کرد.

ریف از سیم پایین E در فرت هفتم شروع می شود. با این حال، امکان نواختن آن در فرت پنجم (سیم D)، فرت چهارم (سیم G) یا حتی فرت دوم (سیم B) نیز وجود دارد.

هر موقعیت صدای متفاوتی به ریف می‌دهد، بنابراین ارزش آزمایش را دارد تا ببینید چه چیزی بهتر عمل می‌کند.

همچنین چک کنید راهنمای کامل من در مورد چیدن ترکیبی در متال، راک و بلوز (از جمله ویدیو با ریف)

بهترین ریف های گیتار تمام دوران

برخی از ریف های افسانه ای وجود دارند که در دنیای گیتار به نماد تبدیل شده اند. در اینجا تنها تعدادی از ریف های گیتار عالی در تاریخ موسیقی آورده شده است:

دود روی آب توسط دیپ پرپل

ریف های آغازین این آهنگ نمادین هستند. این یکی از قابل تشخیص ترین ریف های تمام دوران است و توسط هنرمندان بی شماری پوشش داده شده است.

اگرچه ریف کاملاً ساده است، اما لحن کوبنده ای دارد و با صدای شروع-استاپ ترکیب می شود تا یک ریف به یاد ماندنی ایجاد کند.

این آهنگ توسط ریچی بلک مور نوشته شده است و یک آهنگ چهار نت بر اساس سمفونی پنجم بتهوون است.

«بوی روح نوجوان» ساخته نیروانا

این یکی دیگر از ریف های فورا قابل تشخیص است که یک نسل را تعریف می کند. این ساده اما موثر است و مقدار زیادی انرژی دارد.

این ریف از 4 آکورد پاور ساخته شده و با کلید F مینور ضبط شده است.

کرت کوباین پیشرفت آکورد Fm-B♭m–A♭–D♭ را با صدای تمیز گیتار با استفاده از پدال اعوجاج Boss DS-1 ضبط کرد.

«جانی بی گود» اثر چاک بری

این یک ریف بد بو است که اغلب به عنوان تک نوازی گیتار استفاده می شود. این بر اساس پیشرفت بلوز 12 نواری است و از مقیاس های پنتاتونیک ساده استفاده می کند.

این ریف اصلی گیتار یک گیتاریست بلوز است و در طول سال ها توسط هنرمندان زیادی پوشش داده شده است.

تعجبی ندارد که چاک بری را بسیاری یکی از بهترین گیتاریست های تمام دوران می دانند

"من نمی توانم هیچ رضایتی نداشته باشم" توسط رولینگ استونز

این یکی از معروف ترین ریف های گیتار در تمام دوران است. این اثر توسط کیت ریچاردز نوشته شده است و ملودی جذاب و به یاد ماندنی دارد.

ظاهرا ریچاردز در خواب این ریف را مطرح کرده و صبح روز بعد آن را ضبط کرده است. بقیه اعضای گروه آنقدر تحت تاثیر قرار گرفتند که تصمیم گرفتند از آن در آلبوم خود استفاده کنند.

ریف مقدماتی با فرت دوم روی رشته A شروع می شود و سپس از نت ریشه (E) در رشته E پایین استفاده می کند.

مدت زمان نت ها در این ریف گیتار متفاوت است و این باعث جذابیت آن می شود.

"Sweet Child o' Mine" توسط Guns N' Roses

هیچ لیستی از بهترین ریف های گیتار بدون آهنگ معروف Guns N' Roses کامل نمی شود.

تنظیم Eb Ab Db Gb Bb Eb است، و ریف بر اساس یک پیشرفت ساده بلوز 12 نواری است.

ریف گیتار توسط اسلش نوشته شده و از دوست دختر آن زمان او، ارین اورلی الهام گرفته شده است. ظاهراً او را به عنوان یک اصطلاح دوست داشتنی "کودک شیرین او" صدا می کرد.

«Enter Sandman» ساخته متالیکا

این یک ریف متال کلاسیک است که توسط گیتاریست های سراسر جهان نواخته شده است. این اثر توسط کرک همت نوشته شده و بر اساس یک ملودی سه نت ساده ساخته شده است.

با این حال، ریف با اضافه کردن صدای کف دست و هارمونیک جالب تر می شود.

«مه بنفش» نوشته جیمی هندریکس

هیچ لیستی از بهترین ریف های گیتار بدون جیمی هندریکس بزرگ که به خاطر نواختن گیتار ریف شگفت انگیزش شناخته شده است کامل نمی شود.

این ریف بر اساس یک الگوی سه نت ساده است، اما استفاده هندریکس از بازخورد و اعوجاج صدایی منحصر به فرد به آن می دهد.

"شب های تابستان" اثر ون هالن

ادی ون هالن این ریف عالی را در یکی از بهترین آهنگ های راک گروه می نوازد. این یک ریف ساده مانند سایر ریف های موجود در این لیست نیست، اما همچنان یکی از نمادین ترین ریف های تمام دوران است.

ریف بر اساس مقیاس پنتاتونیک مینور است و از لگاتو و اسلایدهای زیادی استفاده می کند.

پرسش های متداول

تفاوت بین ریف و آکورد چیست؟

ریف گیتار عبارت یا ملودی است که روی گیتار نواخته می شود. معمولاً یک خط نت است که چندین بار تکرار می شود.

همچنین می تواند به هارمونی هایی اشاره کند که همزمان نواخته می شوند.

یک پیشرفت آکورد معمولاً یک ریف در نظر گرفته نمی شود زیرا به دنباله هایی از آکوردهای قدرت اشاره دارد.

آکوردهای گیتار معمولاً دو یا چند نت هستند که با هم نواخته می شوند. این نت‌ها را می‌توان به روش‌های مختلفی مانند نواختن یا چیدن نواخت.

تفاوت بین ریف و سولو چیست؟

تکنوازی گیتار بخشی از یک آهنگ است که در آن یک ساز به تنهایی می نوازد. یک ریف معمولا با بقیه گروه پخش می شود و در طول آهنگ تکرار می شود.

تکنوازی گیتار می تواند بر اساس یک ریف باشد، اما معمولاً بداهه تر است و آزادی بیشتری نسبت به ریف دارد.

ریف معمولاً کوتاهتر از تکنوازی است و اغلب به عنوان مقدمه یا ملودی اصلی یک آهنگ استفاده می شود.

نکته اصلی این است که ریف معمولاً تکراری و به یاد ماندنی است.

ریف ممنوعه چیست؟

ریف ممنوعه ریفی است که توسط یک نوازنده گیتار ساخته شده است که به طور رسمی از پخش در فروشگاه های موسیقی منع شده است.

دلیل این امر این است که ریف آنقدر خوب است که در نظر گرفته می شود که بیش از حد بیش از حد بازی شده است.

این اصطلاح به ریف های به یاد ماندنی اطلاق می شود که مردم از شنیدن آن ها خسته شده اند زیرا بیش از حد نواخته شده اند.

برخی از نمونه‌های ریف‌های محبوب ممنوعه عبارتند از Smoke on the Water، Sweet Child o Mine، و I Can't Get No Satisfaction.

این آهنگ ها به هیچ وجه ممنوع نیستند، فقط بسیاری از فروشگاه های موسیقی دیگر از نواختن این ریف های معروف گیتار خودداری می کنند، زیرا آنها بارها و بارها پخش می شوند.

افکار نهایی

فراموش کردن یک ریف گیتار عالی سخت است. این عبارات معمولا کوتاه و به یاد ماندنی هستند و می توانند آهنگ را فوراً قابل تشخیص کنند

ریف های نمادین گیتار زیادی وجود دارد که توسط برخی از بزرگترین گیتاریست های تمام دوران نواخته شده است.

اگر به دنبال بهبود نوازندگی گیتار خود هستید، یادگیری برخی از این ریف های معروف نقطه شروع خوبی است.

بازی ریف می تواند به پیشرفت شما کمک کند مهارت ها و تکنیک های گیتار شما. همچنین یک راه عالی برای نشان دادن استعدادهای خود به دیگران است.

من Joost Nusselder، بنیانگذار Neaera و یک بازاریاب محتوا هستم، پدر، و عاشق امتحان کردن تجهیزات جدید با گیتار در قلب علاقه‌ام هستم، و همراه با تیمم، از سال 2020 در حال ایجاد مقالات عمیق در وبلاگ هستم. برای کمک به خوانندگان وفادار با نکات ضبط و گیتار.

من را در یوتیوب ببینید جایی که من همه این وسایل را امتحان می کنم:

اشتراک