لئو فندر: او مسئول چه مدل‌های گیتار و شرکت‌هایی بود؟

لئو فندر با نام کلارنس لئونیداس فندر در سال 1909 یکی از تاثیرگذارترین نام ها در تاریخ گیتار است.

او تعدادی از سازهای نمادین را ساخت که سنگ بنای طراحی مدرن گیتار الکتریک را تشکیل می دهند.

گیتارهای او لحن انتقال راک اند رول را به دور از آکوستیک، فولک سنتی و بلوز به صدای تقویت‌شده با اعوجاج پر از صدا تنظیم کردند.

تأثیر او بر موسیقی هنوز هم امروزه توسط میلیون‌ها نفر در سراسر جهان شنیده می‌شود و آثار او هنوز به شدت مورد توجه مجموعه‌داران است.

در این مقاله به تمام مدل‌های اصلی گیتار و شرکت‌هایی که او مسئولیت آنها را بر عهده داشت و تأثیر او بر موسیقی و فرهنگ دستگاهی به طور کلی نگاه خواهیم کرد.

ما با نگاهی به شرکت اصلی او شروع خواهیم کرد - گلگیر شرکت ابزار موسیقی (FMIC)، در سال 1946 تأسیس شد، زمانی که او قطعات جداگانه گیتار را در بسته‌های کامل گیتار الکتریک ترکیب کرد. او بعداً چندین شرکت دیگر از جمله مرد موسیقی, G&L آلات موسیقی، تقویت‌کننده‌های FMIC و الکترونیک صوتی اولیه. تأثیر او را می‌توان حتی در مارک‌های بوتیک مدرن مانند Suhr Custom Guitars & Amplifiers مشاهده کرد که امروزه از برخی از طرح‌های اصلی او برای تولید انواع مختلف آهنگ‌های کلاسیک استفاده می‌کنند.

سال های اولیه لئو فندر

لئو فندر یک نابغه و یکی از تاثیرگذارترین چهره ها در تاریخ موسیقی و گیتار بود. او که در سال 1909 در کالیفرنیا به دنیا آمد، همزمان با تحصیل در دبیرستان شروع به کار با وسایل الکترونیکی کرد و به زودی علاقه زیادی به کار با تقویت کننده های موسیقی و سایر تجهیزات پیدا کرد. لئو فندر در اوایل کار خود تقویت‌کننده‌ای ساخت که آن را سرویس رادیویی فندر نامید و این اولین محصولی بود که فروخت. به دنبال آن تعدادی از اختراعات گیتار که در نهایت تبدیل به برخی از محبوب ترین مدل ها در جهان شدند، انجام شد.

تولد و اوایل زندگی

لئو فندر یکی از آنها بود نوآوران برجسته آلات موسیقی، از جمله گیتار الکتریک و بیس الکتریکی بدنه جامد. او با نام کلارنس لئونیداس فندر در سال 1909 به دنیا آمد و بعداً به دلیل سردرگمی در تلفظ نام خود را به Leo تغییر داد. در جوانی چندین شغل در تعمیرگاه رادیو به عهده گرفت و به مجلات تجاری مقالات می فروخت. تا زمانی که او در سال 1945 شرکت سازهای موسیقی فندر (FMIC) را تأسیس کرد، شهرت و شهرت جهانی به دست آورد.

گیتارهای Fender با صدای تقویت شده الکتریکی که با سازهای آکوستیک رقابت می کرد، انقلابی در موسیقی عامه پسند ایجاد کرد، اگرچه قبل از سال 1945 تقویت فیزیکی یک ساز با الکتریسیته غیرقابل شنیده بود. فندر از پیشینه معدنچیان زغال سنگ ایتالیایی بود که در کالیفرنیا ساکن شدند و به عنوان کسی که با موسیقی اولیه کانتری-غربی و همچنین مهارت های مکانیکی آشنا بود، جای تعجب نیست که نام او در موسیقی محبوب امروزی چنین اهمیتی دارد.

اولین مدل گیتار تولید شده توسط لئو فندر Esquire Telecaster بود که تا سال 1976، زمانی که FMIC بیش از 5 میلیون دستگاه را ارسال کرد، تقریباً در هر ضبط محبوب شنیده می شد! Esquire به Broadcaster تبدیل شد و در نهایت به عنوان Telecaster معروف شناخته شد امروز - همه به لطف نوآوری های اولیه لئو فندر است. در سال 1951; او با معرفی آنچه که ما اکنون به عنوان مدل نمادین Stratocaster می شناسیم، که از زمانی که به فروشگاه ها عرضه شده است، نسل های متمادی توسط نوازندگان افسانه ای بی شماری نواخته شده است، دوباره جریان اصلی موسیقی پاپ و کانتری را متحول کرد! دیگر موفقیت‌های قابل توجه شامل تشکیل محصولات موسیقی G&L در سال 1980 با استفاده از پیکاپ‌هایی با خروجی بالاتر از هر زمان دیگری است که پیشرفت کاملاً جدیدی را برای تقویت صدا در فرهنگ عامه آغاز کرد!

در آغاز کار

لئونارد "لئو" فندر در 10 آگوست 1909 در آناهیم، ​​کالیفرنیا به دنیا آمد و بیشتر سال های اولیه خود را در اورنج کانتی گذراند. او در جوانی تعمیر رادیو و سایر اقلام را آغاز کرد و حتی در سن 16 سالگی یک کابینت گرامافون انقلابی طراحی کرد.

در سال 1938 فندر اولین پتنت خود را برای گیتار Lap Steel دریافت کرد که اولین گیتار الکتریک تولید انبوه با پیکاپ داخلی بود. این اختراع زمینه ساز سازهایی بود که موسیقی تقویت شده را ممکن می ساخت، مانند الکتریسیته های جامد، باس ها و تقویت کننده ها.

فندر در سال 1946 زمانی که شرکت ساز الکتریک فندر را تأسیس کرد، تصمیم گرفت به طور انحصاری بر روی تولید آلات موسیقی تمرکز کند. این شرکت موفقیت های بسیاری را به خود دید، مانند Esquire (که بعداً به Broadcaster تغییر نام داد). این یکی از اولین گیتارهای الکتریک جامد موفق جهان بود.

فندر در طول مدت حضور خود در این شرکت، برخی از نمادین‌ترین مدل‌های گیتار مانند Telecaster و Stratocaster و آمپ‌های محبوبی مانند Bassman و Vibroverb را توسعه داد. او همچنین شرکت های دیگری مانند G&L را تأسیس کرد که برخی از طرح های جدیدتر او را تولید کردند. با این حال، هیچ یک از اینها پس از فروختن آنها در یک دوره بی ثباتی مالی در سال 1965، موفقیت چندانی را تجربه نکردند.

نوآوری های گیتار لئو فندر

لئو فندر یکی از تاثیرگذارترین سازندگان گیتار قرن بیستم بود. اختراعات او انقلابی در نحوه تولید و نواختن گیتارهای الکتریک و باس ایجاد کرد و طرح های او هنوز هم امروزه دیده می شود. او مسئول چندین مدل و شرکت گیتار نمادین بود. بیایید به این بپردازیم که آنها چه بودند.

Fender Broadcaster/Telecaster

Fender Broadcaster و جانشین آن Telecaster گیتارهای الکتریک هستند که در اصل توسط Leo Fender طراحی شده اند. The Broadcaster که در ابتدا در سال 1950 به عنوان "گیتار جدید الکتریک اسپانیایی انقلابی فندر" منتشر شد، اولین گیتار الکتریکی موفق جهان با بدنه جامد به سبک اسپانیایی بود. تخمین زده می‌شود که تولید اولیه پخش‌کننده‌ها تنها به حدود 50 دستگاه محدود شده بود و پس از مدت کوتاهی به دلیل سردرگمی ناشی از مغایرت نام آن با طبل‌های «Broadkaster» گرچ، متوقف شد.

سال بعد، در پاسخ به سردرگمی بازار و مسائل حقوقی با گرچ، فندر نام این ساز را از "Broadcaster" به "Telecaster" تغییر داد، که به طور گسترده ای به عنوان استاندارد صنعتی برای گیتار الکتریک پذیرفته شد. در تجسم اولیه‌اش، بدنه‌ای ساخته شده از خاکستر یا چوب توسکا را نشان می‌داد - یک ویژگی طراحی که امروزه نیز باقی مانده است. دارای دو پیکاپ تک سیم پیچ (گردن و پل)، سه دستگیره (ولوم اصلی، تون اصلی و انتخابگر پیکاپ از پیش تنظیم شده) در یک انتهای بدنه و یک رشته سه زینی از طریق پل نوع بدنه در انتهای دیگر. اگرچه لئو فندر به دلیل فناوری پیچیده یا شخصیت تونال شناخته شده نیست، اما پتانسیل زیادی در این طراحی ابزار ساده دید که تا 60 سال بعد تا حد زیادی بدون تغییر باقی ماند. او می‌دانست که با این ترکیب دو سیم‌پیچ متمرکز صدای میان‌رده، علاوه بر سادگی و مقرون به صرفه بودن، چیز خاصی دارد که آن را برای همه بازیکنان بدون توجه به سطح استعداد یا محدودیت‌های بودجه جذاب می‌کند.

گلگیر Stratocaster

یکی از معروف ترین طراحی های گیتار الکتریک در جهان Fender Stratocaster است. این ساز توسط لئو فندر ساخته شد و در سال 1954 معرفی شد و به سرعت تبدیل به یک ساز نمادین شد. شکل بدن Stratocaster که در ابتدا به‌عنوان یک به‌روزرسانی برای Telecaster ساخته شد، ارگونومی بهبود یافته‌ای را برای بازیکنان چپ‌دست و راست‌دست ارائه می‌کرد و همچنین نمایه‌ای توناژ متفاوتی را ارائه می‌کرد.

از ویژگی‌های این گیتار می‌توان به سه پیکاپ تک کویل اشاره کرد که می‌توان آن‌ها را به‌طور مستقل با دکمه‌های صدا و صدای مجزا تنظیم کرد، سیستم ویبراتو بریج (که امروزه به عنوان نوار ترمولو شناخته می‌شود) و سیستم ترمولوی همگام که به نوازندگان اجازه می‌دهد تا صداهای منحصربه‌فرد را بسته به نحوه دریافت کنند. آنها از دستان خود برای دستکاری آن استفاده کردند. Stratocaster همچنین به دلیل گردن باریکش قابل توجه بود و به بازیکنان این امکان را می داد تا کنترل بیشتری بر روی دست خود داشته باشند.

سبک بدنه این گیتار شهرت جهانی پیدا کرده است، به طوری که امروزه شرکت های زیادی گیتار الکتریک به سبک Stratocaster تولید می کنند. این آهنگ توسط نوازندگان بی‌شماری در ژانرهای مختلف در طول تاریخ اجرا شده است، از جمله راک‌هایی مانند اریک کلاپتون و جف بک تا نوازندگان گیتار جاز مانند پت متنی و جورج بنسون.

باس دقیق گلگیر

Fender Precision Bass (اغلب به "P-Bass" کوتاه می شود) مدلی از باس الکتریکی است که توسط Fender Musical Instruments Corporation ساخته شده است. Precision Bass (یا "P-Bass") در سال 1951 معرفی شد. این اولین بیس الکتریکی بسیار موفق بود و تا به امروز محبوب باقی مانده است، اگرچه در تاریخچه آن تغییرات و تغییرات زیادی در طراحی وجود داشته است.

لئو فندر باس نمادین Precision Bass را به گونه‌ای طراحی کرد که دارای محافظی باشد که از قطعات الکترونیکی شکننده آن محافظت می‌کند، همچنین بریدگی‌های عمیقی که دسترسی دست به فرهای بلند را بهبود می‌بخشد. P-Bass همچنین دارای پیکاپ تک سیم پیچی بود که در یک محفظه فلزی قرار می گرفت، دوام و کیفیت صدا را افزایش می داد و همچنین باعث کاهش نویز الکتریکی تولید شده توسط ارتعاشات دستگاه می شد. این طرح به طور گسترده در بسیاری از صنایع مورد استفاده قرار گرفت، با تولیدکنندگان دیگر که طرح‌های پیکاپ و لوازم الکترونیکی مشابه را در گیتار خود وارد کردند.

یکی از ویژگی‌های تعیین‌کننده باس دقیق Fender قبل از CBS، یک پل با زین‌های متحرک جداگانه بود که هنگام ارسال از Fender به هم نخورده بود و بنابراین نیاز به تنظیم توسط یک تکنسین با تجربه داشت. این اجازه می دهد تا آهنگ دقیق تری نسبت به آنچه که از طریق ابزارهای مکانیکی صرف می شود ارائه شود. مدل‌های بعدی که پس از خرید Fender توسط CBS معرفی شدند، چندین گزینه رشته و مدارهای بلندر را ارائه کردند که به بازیکنان اجازه می‌داد تا پیکاپ‌ها را برای تن‌های مختلف ترکیب یا ترکیب کنند. به‌علاوه، مدل‌های بعدی را می‌توان مجهز به الکترونیک فعال مانند سوئیچ‌های فعال/غیرفعال یا کنترل‌های EQ قابل تنظیم برای تنظیم دقیق تن صدا روی صحنه یا تنظیمات استودیو پیدا کرد.

Fender Jazzmaster

Fender Jazzmaster که در ابتدا در سال 1958 منتشر شد، یکی از آخرین مدل‌هایی بود که لئو فندر قبل از اینکه شرکت همنام خود را بفروشد و شروع به تاسیس برند گیتار Music Man کند، طراحی کرد. Jazzmaster تعدادی پیشرفت ارائه کرد، از جمله گردن پهن تر از سایر سازهای آن دوران. همچنین دارای مدارهای لید و ریتم جداگانه و همچنین طراحی نوآورانه بازوی ترمولو بود.

از نظر لحن و احساس، Jazzmaster بسیار متفاوت از سایر مدل‌های خط‌آپ Fender بود - نت‌های بسیار روشن و باز را بدون قربانی کردن گرما یا غنا اجرا می‌کرد. این کاملاً متفاوت از پیشینیان خود مانند Jazz Bass (چهار سیم) و Precision Bass (دو سیم) بود که صدایی سنگین‌تر با ماندگاری طولانی‌تری داشت. با این حال، در مقایسه با برادران و برادران خود مانند Stratocaster و Telecaster، به دلیل طیف گسترده‌تری از گزینه‌های تونال، تطبیق پذیری بیشتری داشت.

طراحی جدید نشان‌دهنده انحراف از مدل‌های قبلی فندر بود که دارای لبه‌های باریک، طول مقیاس بلند و قطعات پل یکنواخت بودند. با قابلیت پخش آسان‌تر و کاراکتر پیشرفته‌اش، به سرعت در میان گروه‌های راک موج‌سواری در کالیفرنیا محبوب شد که می‌خواستند صدای موج سواری را با دقت بیشتری نسبت به همنوعانشان در سراسر ژانرها با گیتارهای سنتی در آن زمان تکرار کنند.

میراث به جا مانده از اختراع لئو فندر هنوز در میان ژانرهای بسیاری از جمله راک مستقل / پاپ پانک / آلترناتیو مستقل و همچنین سازهای راک / پراگرسیو متال / جاز فیوژن به طور یکسان طنین انداز است.

سالهای بعد لئو فندر

از اوایل دهه 1960، لئو فندر دوره ای از خلق گیتارها و بیس های جدید و نوآورانه را آغاز کرد. اگرچه او هنوز رئیس شرکت Fender Musical Instruments Corporation (FMIC) بود، اما در حالی که کارمندانش، مانند دان راندال و فارست وایت، بسیاری از کارها را در اختیار گرفتند، بیشتر به فعالیت‌های روزمره شرکت پرداختند. تجارت. با این وجود، فندر همچنان یک چهره تاثیرگذار در دنیای گیتار و باس بود. بیایید به برخی از مدل‌ها و شرکت‌هایی که او در سال‌های آخر عمرش مسئولیت آن‌ها را بر عهده داشت، نگاهی بیندازیم.

گیتار G&L

لئو فندر مسئولیت برندی از گیتارهای تولید شده توسط شرکت او G&L (George & Leo) Musical Instruments (تاسیس شده در اواخر دهه 1970) بود. آخرین طرح‌های Fender که در G&L معرفی شدند بر بهبود مدل‌های Telecaster، Stratocaster و دیگر مدل‌های نمادین متمرکز بودند. نتیجه یک خط گسترده از سازها بود که شامل مدل های استثنایی مانند S-500 Stratocaster، گیتار باس Music Man Reflex، گیتار Comanche و Manta Ray و همچنین معرفی سازهای غیر گیتاری از جمله ماندولین و گیتار استیل بود.

گیتارهای G&L با تمرکز معروف او بر کیفیت و بدنه‌های خاکستر یا توسکا با روکش‌های پلی‌استر رنگی، یقه‌های افرای پیچ‌دار، تخته‌های انگشتی چوب رز همراه با پیکاپ‌های طراحی‌شده مانند هامباکرهای دو سیم پیچ تولید شدند. پیکاپ های قدیمی Alnico V. ارزش تولید بالا مانند 21 فرت به جای 22 در چارچوب فلسفه طراحی Leo - کیفیت بالا بر کمیت است. او همچنین به شکل‌های کلاسیک علاقه داشت تا پیشرفت‌هایی که بسیاری از سازندگان گیتار دیگر به دنبال صداها و سبک‌های جدید از آن دور شده بودند.
G&L به دلیل رنگ‌های روشن همراه با ماندگاری چشمگیر، قابلیت پخش بدون دردسر که با پیشرفت‌های مدرن تقویت شده است، مورد توجه قرار گرفت. بلندتر. این ویژگی‌ها باعث شد که G&L هم در میان گیتاریست‌های حرفه‌ای و هم در بین گیتاریست‌های حرفه‌ای و دیگرانی که به دنبال پالت‌های صوتی تخصصی‌تر در طول سفر خود به نواختن گیتار بودند، مشهور شود.

مرد موسیقی

در سال های 1971 و 1984، لئو فندر مسئول تولید مدل های مختلف از طریق Music Man بود. اینها شامل مدلهایی مانند باس StingRay و گیتارهایی مانند Sabre، Marauder و Silhouette بود. او همه این سازها را طراحی کرد، اما این روزها تغییرات بسیار بیشتری در دسترس است.

لئو با استفاده از سبک های جدید بدنه رادیکال در فرآیند طراحی خود، جایگزینی برای ظاهر سنتی آن Music Man ارائه کرد. جدای از ظاهر آنها، یکی از جنبه های کلیدی که آنها را بسیار محبوب کرد، تن روشن تر به دلیل بدنه های چوب روشن و گردن افرا در مقایسه با طراحی سنتی سنگین تر Fender بود.

یکی از مهم ترین کمک های فندر به Music Man ایده های او در مورد سیستم های سوئیچینگ و پیکاپ بود. سازهای آن دوران در مقایسه با سوئیچ پنج موقعیت امروزی در سازهای مدرن، فقط سه موقعیت پیکاپ داشتند. لئو همچنین در طراحی‌های «بی‌صدا» پیشگام بود که زمزمه‌های مربوط به برخی پیکاپ‌های با بهره بالا را حذف می‌کرد و در عین حال مشکلات پایداری ناشی از تغییرات فشار سیم در حین پخش زنده را مدیریت می‌کرد.

لئو در نهایت سهام خود را در شرکت با سود مالی بسیار فروخت و به موفقیت قابل توجهی در آن سال‌ها اشاره کرد، قبل از ترک Music Man در سال 1984، زمانی که CBS مالکیت کامل را به عهده گرفت.

شرکت های دیگر

در طول دهه های 1940، 1950 و 1960، لئو فندر آلات موسیقی را برای چندین شرکت معروف طراحی کرد. او با نام های مختلفی از جمله G&L (George Fullerton Guitars and Basses) و Music Man (از 1971) همکاری کرد.

G&L در سال 1979 با بازنشستگی Leo Fender از CBS-Fender تأسیس شد. در آن زمان G&L به عنوان یک نوازنده گیتار شناخته می شد. سازهایی که آنها ساختند بر اساس طرح های قبلی Fender بود اما با اصلاحاتی برای بهبود کیفیت صدا. آنها گیتار الکتریک و بیس را در اشکال مختلف با ویژگی های مدرن و کلاسیک تولید کردند. بسیاری از گیتاریست های حرفه ای محبوب از مدل های G&L به عنوان آلات موسیقی اصلی خود از جمله مارک مورتون، برد پیزلی و جان پتروچی استفاده کردند.

شرکت دیگری که فندر روی آن نفوذ داشت Music Man است. در سال 1971 لئو در کنار تام واکر، استرلینگ بال و فارست وایت برای توسعه برخی از گیتارهای باس نمادین شرکت مانند StingRay Bass کار کرد. در سال 1975، Music Man شروع به گسترش دامنه خود از گیتارهای باس کرد که به مشتریان مختلفی در سراسر جهان فروخته می شد. این سازها دارای عناصر طراحی نوآورانه ای مانند گردن افرا برای بهبود پایداری و راحتی برای بازیکنانی بودند که سبک نواختن سریعتر را ترجیح می دهند. نوازندگان حرفه ای که از گیتارهای Music Man استفاده کرده اند عبارتند از: استیو لوکاتر، استیو مورس، داستی هیل و جو ساتریانی در میان دیگران.

نتیجه

لئو فندر یکی از تاثیرگذارترین و معتبرترین چهره های تاریخ گیتار است. طراحی‌های او انقلابی در ظاهر و صدای گیتار الکتریک ایجاد کرد و سازهای جامد را که در خانه‌ها، سالن‌های کنسرت و ضبط‌ها شنیده می‌شد، رایج کرد. لئو فندر از طریق شرکت‌هایش - Fender، G&L و Music Man - به شکل‌گیری فرهنگ موسیقی مدرن کمک کرد. او با خلق طیف وسیعی از گیتارهای کلاسیک از جمله Telecaster، Stratocaster، Jazzmaster، P-Bass، J-Bass، Mustang Bass و چندین گیتار دیگر اعتبار دارد. طرح های نوآورانه او هنوز هم توسط Fender Musical Instruments Corporation/FMIC یا سازندگان مشهوری مانند Relic Guitars تولید می شوند. لئو فندر برای همیشه به عنوان یکی از پیشگامان صنعت موسیقی که الهام بخش نسل‌های نوازنده بود تا پتانسیل صداهای برق‌دار را با سازهای نوآورانه‌اش کشف کنند، به یاد می‌ماند.

من Joost Nusselder، بنیانگذار Neaera و یک بازاریاب محتوا هستم، پدر، و عاشق امتحان کردن تجهیزات جدید با گیتار در قلب علاقه‌ام هستم، و همراه با تیمم، از سال 2020 در حال ایجاد مقالات عمیق در وبلاگ هستم. برای کمک به خوانندگان وفادار با نکات ضبط و گیتار.

من را در یوتیوب ببینید جایی که من همه این وسایل را امتحان می کنم:

اشتراک