در موسیقی یک توپلت (همچنین ریتم یا گروه‌بندی غیرمنطقی، تقسیم یا گروه‌بندی مصنوعی، تقسیم‌بندی غیرعادی، ریتم نامنظم، گروه‌پتو، گروه‌بندی فرامتریک، یا به ندرت ریتم کنترامتریک) به «هر ریتمی گفته می‌شود که ضرب را به تعداد متفاوتی تقسیم کند. تقسیم‌بندی‌های مساوی از آنچه معمولاً توسط امضای زمان مجاز است (مثلاً سه‌قلوها، دوتایی‌ها و غیره)».
این با یک عدد (یا گاهی اوقات دو) نشان داده می شود که نشان دهنده کسری است. نت‌های درگیر نیز اغلب با یک براکت یا (در نمادهای قدیمی‌تر) یک لغزش گروه‌بندی می‌شوند. رایج ترین نوع "سه گانه" است.
سه قلو چیست و چگونه در موسیقی کار می کند؟
سه گانه نوعی گروه بندی نت موسیقی است که ضرب را به جای دو یا چهار قسمت به سه قسمت تقسیم می کند. این بدان معنی است که هر نت جداگانه در سه گانه به جای نیم یا یک چهارم، یک سوم ضربان را می گیرد.
این با مترهای ساده یا مرکب متفاوت است که ضرب را به ترتیب به دو و پنج تقسیم می کنند.
در حالی که سه قلوها را می توان در هر امضای زمانی استفاده کرد، آنها معمولاً در زمان 3/4 یا 6/8 رخ می دهند.
آنها اغلب به عنوان جایگزینی برای مترهای ساده ظاهر می شوند زیرا مقادیر نت های بلندتر نسبت به نت های کوتاه تر برای اجرا آسان تر و گویاتر هستند.
برای استفاده از نت سه گانه در موسیقی خود، کافی است مقدار هر نت را بر سه تقسیم کنید. به عنوان مثال، اگر یک نت سه گانه دارید، هر نت در گروه یک سوم ضرب دوام خواهد داشت.
اگر در درک نحوه عملکرد سه قلوها مشکل دارید، فقط به یاد داشته باشید که هر نت در گروه همزمان با دو نت دیگر پخش می شود.
این بدان معنی است که شما نمی توانید هر یک از نت های گروه را عجله کنید یا بکشید، در غیر این صورت سه گانه ناهموار به نظر می رسد.
در ابتدا شمارش و بازی سه قلو را به آرامی تمرین کنید تا به نحوه عملکرد آنها پی ببرید. هنگامی که با این مفهوم راحت شدید، می توانید از آنها در ساخت موسیقی خود استفاده کنید!
سه قلو در آهنگ های محبوب
حتماً شنیده اید که در بسیاری از آهنگ های محبوب از سه قلو استفاده می شود بدون اینکه متوجه شوید! در اینجا چند نمونه از آهنگ های شناخته شده ای که از این دستگاه ریتمیک استفاده می کنند آورده شده است:
- «سرگرم کننده» اثر اسکات جاپلین
- "پارچه برگ افرا" اثر لوئیس آرمسترانگ
- "Take Five" نوشته دیو بروبک
- "من ریتم گرفتم" نوشته جورج گرشوین
- «همه بلوز» ساخته مایلز دیویس
همانطور که می توانید از این نمونه های عالی بشنوید، سه قلوها طعمی منحصر به فرد به آهنگ می دهند و واقعاً می توانند آن را نوسان کنند.
سه قلو به عنوان تزیین
در حالی که گاهی اوقات از سه قلوها به عنوان ریتم اصلی یک آهنگ استفاده می شود، آنها اغلب به عنوان تزیینات یا تزئینات موسیقی استفاده می شوند.
این بدان معنی است که آنها با ایجاد هماهنگی و ایجاد کنتراست ریتمیک به یک قطعه علاقه بیشتری می بخشند.
آنها را می توان در بسیاری از سبک های مختلف موسیقی، از جاز، بلوز، و راک گرفته تا موسیقی کلاسیک و فولکلور یافت.
برخی از روش های رایج برای استفاده از سه قلو عبارتند از:
- معرفی بخش یا ملودی جدید در آهنگ
- افزودن سنکوپاسیون به پیشرفت وتر یا الگوی ریتم
- ایجاد علاقه ریتمیک با شکستن الگوهای متره یا لهجه های منظم
- نت های تاکیدی که در غیر این صورت ممکن است بدون لهجه باشند، مانند نت های لطف یا آپوگیاتورا
- ایجاد تنش و انتظار با استفاده از سه قلو در بخش سریع و رانندگی آهنگ
چه آنها را به عنوان تزیینات اضافه کنید یا به عنوان ریتم اصلی موسیقی خود، دانستن نحوه استفاده از سه قلوها یک مهارت مهم برای هر نوازنده ای است.
تمرینات سه قلو را تمرین کنید
در اینجا چند تمرین وجود دارد که به شما کمک می کند با استفاده از سه قلو در موسیقی خود راحت شوید. اینها را می توان با هر ابزاری انجام داد، بنابراین از هر چیزی که راحت تر هستید استفاده کنید.
- با شمردن و زدن یک ریتم سه گانه ساده شروع کنید. ترکیب‌های مختلفی از نت‌ها و استراحت‌ها را امتحان کنید، مانند یک چهارم نت-ربع-نت-هشتم و نیم نت-شانزدهم-نت-چهارم استراحت.
- هنگامی که دست زدن به سه قلوها را به دست آوردید، سعی کنید آنها را با ساز بنوازید. ابتدا به آرامی شروع کنید تا مطمئن شوید که هیچ یک از یادداشت‌ها را عجله نمی‌کنید یا نمی‌کشید. روی حفظ هر سه نت در یک صدا و به موقع با یکدیگر تمرکز کنید.
- برای تمرین استفاده از سه قلوها به عنوان تزیین، سعی کنید با پیشروی های آکورد یا الگوهای ریتمیک مختلف بازی کنید و سه قلوها را در نقاط خاصی برای ایجاد علاقه یا ریتم های مخالف قرار دهید. همچنین می‌توانید با افزودن ریتم‌های همگام‌شده در بالای الگوی سه‌گانه برای سطح پیچیدگی بیشتری آزمایش کنید.
سه قلوها در مقابل دوقلوها
در حالی که هر دو سه قلو و دوتایی الگوهای ریتمیک رایجی هستند که در موسیقی استفاده می شود، تفاوت های کلیدی بین این دو وجود دارد. برای یک چیز، سه گانه ها معمولاً با سه نت در هر ضربه اجرا می شوند، در حالی که دوپلت ها فقط دو نت در هر ضرب دارند.
علاوه بر این، سه قلوها اغلب یک حس قوی از همخوانی یا لهجه‌های غیرضروری ایجاد می‌کنند، در حالی که دوقلوها ساده‌تر و آسان‌تر شمارش می‌شوند.
در نهایت، تصمیم در مورد استفاده از سه تایی یا دوتایی در موسیقی به عهده شماست. اگر به دنبال صدای پیچیده تری هستید، سه قلوها گزینه بسیار خوبی هستند.
اگر چیزی ساده‌تر یا با سرعت یکنواخت‌تر می‌خواهید، دوتایی‌ها می‌توانند راه حلی باشند. هر دو را آزمایش کنید و ببینید چه چیزی برای موسیقی شما بهتر است!
انتخاب شما به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله سبک موسیقی، سرعتی که در آن می نوازید، و حتی ترجیحات شخصی شما.
برخی از نوازندگان ممکن است استفاده از سه قلوها را ترجیح دهند زیرا ریتم های جالب تری ایجاد می کنند یا به آهنگ تنوع می بخشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است شمارش یا نواختن دوبله ها را آسان تر ببینند.
مهم نیست که کدام را انتخاب می کنید، درک نحوه استفاده از هر دو سه قلو و دوتایی یک مهارت مهم برای هر نوازنده ای است. با یادگیری نحوه استفاده از این الگوهای ریتمیک رایج، می توانید علاقه و پیچیدگی بیشتری به موسیقی خود اضافه کنید.
نتیجه
اگر روی قطعه ای کار می کنید که از سه قلو استفاده می کند، ابتدا آن را به آرامی و پیوسته تمرین کنید تا ریتم آن درست شود.
سپس، هنگامی که آن را پایین آوردید، روی افزایش سرعت و اضافه کردن تزیینات یا تزیینات بیشتر در صورت نیاز کار کنید.
با تمرین و حوصله، در کمترین زمان یک حرفه ای سه گانه خواهید بود!
من Joost Nusselder، بنیانگذار Neaera و یک بازاریاب محتوا هستم، پدر، و عاشق امتحان کردن تجهیزات جدید با گیتار در قلب علاقه‌ام هستم، و همراه با تیمم، از سال 2020 در حال ایجاد مقالات عمیق در وبلاگ هستم. برای کمک به خوانندگان وفادار با نکات ضبط و گیتار.
